Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap
Leesplannen
In afhankelijkheid van God
De stilte van God

De stilte van God

Bijbeltekst(en)

5En wanneer jullie bidden, doe dan niet als de huichelaars die graag in de synagoge en op elke straathoek staan te bidden, zodat iedereen hen ziet. Ik verzeker jullie: zij hebben hun loon al ontvangen. 6Maar als jullie bidden, trek je dan terug in je huis, sluit de deur en bid tot je Vader, die in het verborgene is. En jullie Vader, die in het verborgene ziet, zal je ervoor belonen.

7Bij het bidden moeten jullie niet eindeloos voortprevelen zoals de heidenen, die denken dat ze door hun overvloed aan woorden verhoord zullen worden. 8Doe hen niet na! Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog vóór jullie het Hem vragen. 9Bid daarom als volgt:

Onze Vader in de hemel,

laat uw naam geheiligd worden,

10laat uw koninkrijk komen,

laat uw wil gedaan worden

op aarde zoals in de hemel.

11Geef ons vandaag het brood

dat wij nodig hebben.

12Vergeef ons onze schulden,

zoals ook wij vergeven

wie ons iets schuldig is.

13En breng ons niet in beproeving,

maar red ons van het kwaad.

[Want aan U behoort het koningschap,

de macht en de majesteit,

in eeuwigheid. Amen.]

Matteüs 6:5-13NBV21Open in de Bijbel

Als kind fascineerde het me al: een onzichtbare God die een relatie aangaat met mensen op aarde. Dat is toch één groot mysterie? Een God die we niet kunnen zien, maar die geen detail van ons leven mist. Hij is onmeetbaar groot en toch onzichtbaar dichtbij. Juist in tijden waarin we de controle verliezen, realiseren we ons dat we God nodig hebben.

Het is heerlijk als we Gods stem verstaan en duidelijk zijn leiding ervaren. Maar we kennen allemaal vast ook die seizoenen dat God stil is en dat ook blijft. Als je huwelijk op springen staat bijvoorbeeld. Of als je van burn-out in depressie valt of plotseling ziek wordt. Of als je onophoudelijk gebeden hebt voor een geliefde en je die alsnog verliest. Of als een virus je financiën en lichamelijke gezondheid in gevaar brengt.

Het is niet gek dat we ons in zulke situaties verlaten en angstig voelen. Ik geloof dat angst ons kan verwoesten, maar ik geloof ook dat er in God geen angst is. Het gaat er dus om wat we met die gevoelens doen. Het delen van onze vragen en onze verwarring is juist een uiting van geloof. Je hart eerlijk uitstorten bij de Vader, inclusief je falen, is denk ik de grootste aanbidding die je Hem kunt schenken. Daarmee erkennen we dat we Gods kracht, het kruis en zijn beloftes nodig hebben en dat we het zonder Hem niet redden. Op die momenten schenkt God ons nieuwe perspectieven en nieuwe openbaringen.

Nog voordat Jezus het ‘Onze Vader’ aan zijn volgelingen leert, vertelt Hij hoe essentieel het persoonlijke gebed in de binnenkamer is. Meer dan wat dan ook, is de Vader op zoek naar wie wij zijn als niemand kijkt. Naar ons hart. Aan zijn voeten kunnen we onze twijfels en tranen laten zien.

Vers 6 raakt mij iedere keer. De deur sluiten is in deze periode niet zo ingewikkeld. Maar het mooiste is dat God belooft dat de Vader daar is en ons ziet. Ook op momenten dat we Hem even niet voelen. God is nooit afwezig. Ik hoop voor ons allemaal dat dit een tijd mag zijn waarin we rust vinden aan de voeten van onze Redder.

Wat ontdek je – opnieuw of voor het eerst – in deze dagen, waarin deuren meer dan anders gesloten blijven?

Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.18.12
Volg ons