Dag 78 / Lev. 26-27, Ps. 119:169-176

₁Maak geen afgodsbeelden, zet geen godenbeelden neer, richt geen gewijde stenen op en plaats in jullie land geen stenen met afbeeldingen om je daarvoor neer te buigen, want Ik, de HEER, ben jullie God. ₂Neem steeds mijn sabbat in acht en heb eerbied voor mijn heiligdom. Ik ben de HEER.

₃Als jullie mijn bepalingen opvolgen, je aan mijn geboden houden en ze naleven, ₄zal Ik jullie op gezette tijden regen schenken, zodat het land opbrengst geeft en de bomen vrucht dragen. ₅Dan zal de dorstijd duren tot de druivenpluk, en de druivenpluk tot de zaaitijd. Je zult volop te eten hebben en onbezorgd in je land kunnen wonen. ₆Ik zal het land rust en vrede geven, zodat je kunt slapen zonder te worden opgeschrikt. Ik zal het land vrijmaken van wilde dieren en ervoor zorgen dat het niet geteisterd wordt door oorlogsgeweld. ₇Jullie zullen je vijanden op de vlucht jagen en zij zullen door jullie zwaard worden geveld. ₈Vijf van jullie zullen volstaan om honderd vijanden te verjagen en met honderd van jullie verjaag je er tienduizend; ze zullen door jullie zwaard worden geveld. ₉Ik zal naar jullie omzien en je vruchtbaar en talrijk maken, en mijn verbond met jullie gestand doen. ₁₀Je zult van je oogst kunnen eten tot je de nieuwe oogst binnenhaalt en het restant van de oude oogst kunt wegdoen. ₁₁Mijn woning zal in jullie midden staan en Ik zal nooit een afkeer van jullie krijgen. ₁₂Ik zal in je midden verkeren; Ik zal jullie God zijn en jullie mijn volk. ₁₃Ik ben de HEER, jullie God, die jullie uit Egypte heeft geleid om je uit de slavernij te bevrijden. Ik heb het juk gebroken waaronder je gebukt ging, zodat je weer met opgeheven hoofd kunt rondlopen.

₁₄Maar als jullie Mij niet gehoorzamen en deze geboden niet naleven, ₁₅als je mijn bepalingen naast je neerlegt en mijn regels minacht, als je door mijn geboden niet na te leven het verbond met Mij verbreekt, ₁₆dan zal Ik van mijn kant jullie het volgende aandoen: Ik zal een verschrikkelijk onheil over jullie brengen, tering en slopende koortsen zullen het licht in je ogen doven en je de adem afknijpen. Je zult je land inzaaien, maar voor niets, want je vijanden zullen ervan eten. ₁₇Ik zal me tegen jullie keren, zodat jullie door je vijanden verslagen worden. Jullie zullen worden overheerst door mensen die je haten, en op de vlucht slaan, zelfs als niemand je verjaagt.

₁₈Als jullie Mij dan nog niet willen gehoorzamen, zal Ik de straf voor jullie zonden zevenmaal zo zwaar maken: ₁₉Ik zal de kracht waarop jullie je beroemen breken. De hemel boven je hoofd zal van ijzer zijn en de grond onder je voeten van koper. ₂₀Je zult je afmatten, maar voor niets, want je land zal geen opbrengst geven en je bomen zullen geen vrucht dragen.

₂₁Als jullie tegen Mij in blijven gaan en Mij niet willen gehoorzamen, zal Ik de straf voor jullie zonden nog zevenmaal zo zwaar maken: ₂₂Ik zal wilde dieren op je afsturen, die je van je kinderen zullen beroven en je vee zullen verscheuren. Ze zullen het volk zo uitdunnen dat de wegen er verlaten bij liggen.

₂₃Als jullie hieruit geen lering trekken en tegen Mij in blijven gaan, ₂₄zal Ik op mijn beurt ook tegen jullie ingaan. Zevenmaal zo streng zal Ik jullie voor je zonden straffen: ₂₅Ik zal jullie met het zwaard treffen om de schending van het verbond te wreken. Wanneer jullie je dan in de steden verschansen, zal Ik de pest op je loslaten, zodat je aan je vijand overgeleverd bent. ₂₆Ik zal jullie broodvoorraad vernietigen: tien vrouwen zullen aan één oven genoeg hebben om er hun brood in te bakken en ze zullen het in afgepaste rantsoenen uitdelen. Jullie zullen te eten hebben, maar nooit verzadigd raken.

₂₇Als jullie hierna nog niet naar Mij willen luisteren en tegen Mij in blijven gaan, ₂₈zal Ik van mijn kant nog eens zo hard tegen jullie ingaan en je zevenvoudig voor je zonden straffen: ₂₉Jullie zullen je eigen zonen en dochters opeten, ₃₀Ik zal je offerplaatsen vernietigen, je wierookaltaren omverhalen en jullie lijken neergooien op de levenloze beelden van jullie afgoden. Ik zal een afkeer van jullie hebben. ₃₁Ik zal je steden in puin leggen, je heilige plaatsen verwoesten en me niet laten behagen door de geur die van jullie offers opstijgt. ₃₂Ik zal van het land een woestenij maken, tot ontsteltenis van je vijanden, die het zullen bezetten. ₃₃En jullie zal Ik onder vreemde volken verstrooien; je zult moeten vluchten voor het getrokken zwaard. Je land zal een woestenij zijn en je steden zullen in puin liggen. ₃₄Zo wordt het land, doordat het braak ligt terwijl jullie naar het land van je vijanden verdreven zijn, schadeloosgesteld voor de rust die het heeft moeten ontberen. Dan zal het rusten ter vergoeding van de sabbatsjaren. ₃₅Zolang het land braak ligt, heeft het de rust die jullie het, toen je er woonde, tijdens de sabbatsjaren niet hebben gegund. ₃₆En wie van jullie nog in leven zijn, zal Ik in het land van hun vijanden zo schrikachtig maken dat ze al op de vlucht slaan wanneer ze een blaadje horen ritselen. Ze zullen vluchten alsof ze door het zwaard worden achtervolgd, en neervallen hoewel niemand hen opjaagt. ₃₇Ze zullen over elkaar struikelen alsof ze zich voor het zwaard uit de voeten maken, terwijl er niemand is die hen opjaagt. Jullie zullen je tegenover je vijanden niet staande kunnen houden ₃₈en te midden van vreemde volken ten onder gaan. Het land van je vijanden zal jullie verslinden. ₃₉Wie van jullie dan nog in leven zijn, zullen vanwege hun eigen zonden en die van hun voorouders wegkwijnen in het land van hun vijanden.

₄₀Wanneer zij echter hun zonden en die van hun voorouders openlijk uitspreken, namelijk dat ze Mij ontrouw zijn geweest en bovendien tegen Mij in zijn gegaan ₄₁– juist daarom zal Ik van mijn kant tegen hen ingaan en hen verdrijven naar het land van hun vijanden –, wanneer ze dus hun koppigheid laten varen en zich verootmoedigen en voor hun schuld boeten, ₄₂dan zal Ik weer denken aan mijn verbond met Jakob en aan mijn verbond met Isaak en met Abraham, en dan zal Ik ook weer denken aan mijn land. ₄₃Wanneer het land eenmaal door hen verlaten is, kan het tijdens hun afwezigheid braak liggen ter vergoeding van de sabbatsjaren, en intussen boeten zij ervoor dat ze mijn regels naast zich neergelegd hebben en mijn bepalingen hebben geminacht. ₄₄Maar zelfs terwijl ze in het land van hun vijanden verblijven, zal Ik hen niet verwerpen en hen niet uit afkeer aan de vernietiging prijsgeven. Ik zal mijn verbond met hen niet verbreken, want Ik ben de HEER, hun God. ₄₅Ik zal denken aan het verbond dat Ik sloot met hun voorouders, die Ik voor de ogen van alle volken uit Egypte heb weggeleid om hun God te zijn. Ik ben de HEER.”’

₄₆Dit zijn de bepalingen, regels en voorschriften waarin de HEER de betrekkingen tussen Hem en de Israëlieten heeft vastgelegd, en die Hij op de Sinai aan Mozes heeft bekendgemaakt.

₁De HEER zei tegen Mozes: ₂‘Zeg tegen de Israëlieten: “Wanneer iemand de HEER de tegenwaarde van een mensenleven belooft, ₃worden de volgende bedragen berekend: Het vaste bedrag voor een man tussen de twintig en de zestig jaar is vijftig sjekel zilver, berekend volgens het ijkgewicht van het heiligdom. ₄Voor een vrouw geldt een bedrag van dertig sjekel. ₅Gaat het om iemand tussen de vijf en de twintig jaar, dan geldt er een bedrag van twintig sjekel voor een jongen en tien voor een meisje. ₆Bij kinderen tussen één maand en vijf jaar geldt er een bedrag van vijf sjekel voor een jongen en drie voor een meisje. ₇Bij mensen van zestig jaar en ouder geldt er een bedrag van vijftien sjekel voor een man en tien voor een vrouw. ₈Als degene die de gelofte heeft afgelegd zich het vastgestelde bedrag niet kan veroorloven, moet hij de persoon in kwestie aan de priester voorleiden. De priester stelt dan een ander bedrag voor, rekening houdend met wat degene die de gelofte heeft afgelegd zich kan veroorloven.

₉Wanneer iemand een of ander dier dat als offer geschikt is aan de HEER belooft, is het heilig ₁₀en mag hij het niet meer omruilen. Hij mag niet een goed dier omruilen voor een slecht of een slecht dier voor een goed, en als hij dat toch doet, zijn ze beide heilig. ₁₁Wanneer iemand een onrein dier, dat niet als offer geschikt is, aan de HEER belooft, moet hij het dier ter keuring aan de priester voorleiden, ₁₂die zal bepalen hoeveel het waard is. De uitspraak van de priester is bindend. ₁₃Als de persoon in kwestie zijn gelofte wil afkopen, moet hij het vastgestelde bedrag betalen, vermeerderd met een vijfde.

₁₄Wanneer iemand zijn huis als heilige gave aan de HEER opdraagt, moet de priester bepalen hoeveel het waard is. De uitspraak van de priester is bindend. ₁₅Als degene die het huis als heilige gave heeft opgedragen zijn gelofte wil afkopen, moet hij het vastgestelde bedrag betalen, vermeerderd met een vijfde. Dan is het huis weer van hem.

₁₆Wanneer iemand een stuk grond uit eigen bezit heiligt door het aan de HEER op te dragen, wordt de waarde daarvan bepaald aan de hand van het voor die akker benodigde zaaigoed: vijftig sjekel zilver per ezelslast gerst. ₁₇Als hij het stuk grond met ingang van het jubeljaar heiligt, geldt de vastgestelde waarde. ₁₈Als hij het na het jubeljaar heiligt, berekent de priester voor hem het bedrag aan de hand van het aantal jaren dat rest tot aan het volgende jubeljaar en is de vastgestelde waarde dus lager. ₁₉Als degene die het stuk grond als heilige gave heeft opgedragen zijn gelofte wil afkopen, moet hij het vastgestelde bedrag betalen, vermeerderd met een vijfde. Dan valt het hem weer toe. ₂₀Maar als hij het stuk grond verkoopt zonder zijn gelofte te hebben afgekocht, kan het niet meer worden ingelost. ₂₁Het vervalt dan in het jubeljaar onherroepelijk als heilige gave aan de HEER; het wordt eigendom van de priester.

₂₂Wanneer iemand een stuk grond dat hij gekocht heeft en dat hem dus niet als erfbezit toebehoort, heiligt door het aan de HEER op te dragen, ₂₃berekent de priester voor hem de waarde tot aan het eerstvolgende jubeljaar. Dit bedrag moet nog diezelfde dag als heilige gave aan de HEER worden afgedragen. ₂₄In het jubeljaar valt het land weer terug aan degene die het verkocht had, aan wie het als erfbezit toebehoort.

₂₅Alle waarden worden berekend volgens het ijkgewicht van het heiligdom, twintig gera per sjekel.

₂₆Bij dit alles gelden de volgende restricties:

Het eerste jong van een dier uit de veestapel behoort als zodanig de HEER toe en kan niet als heilige gave aan Hem worden opgedragen. Als het een rund, schaap of geit is, is het voor de HEER bestemd, ₂₇als het een onrein dier is, kan het worden vrijgekocht tegen betaling van de vastgestelde waarde, vermeerderd met een vijfde. Wanneer het niet wordt vrijgekocht, moet het voor het vastgestelde bedrag worden verkocht.

₂₈Wanneer iemand iets uit zijn bezit onvoorwaardelijk aan de HEER heeft gewijd, of het nu slaven, vee of grond betreft, rust er een ban op. Het kan dan niet worden verkocht en de gelofte kan niet worden afgekocht. Alles wat onvoorwaardelijk aan de HEER is gewijd, is allerheiligst. ₂₉Wanneer een mens eenmaal onvoorwaardelijk aan de HEER is gewijd, kan hij niet worden vrijgekocht; hij moet ter dood gebracht worden.

₃₀Van de opbrengst van het land, zowel de gewassen op de akkers als de vruchten aan de bomen, is een tiende als heilige gave voor de HEER bestemd. ₃₁Wanneer iemand een deel van zijn tiende wil afkopen, wordt de afkoopsom met een vijfde vermeerderd. ₃₂Van runderen, geiten en schapen is elk tiende dier dat bij de telling de herdersstaf passeert een heilige gave voor de HEER. ₃₃Daarbij mag niet naar kwaliteit gekeken worden en mogen geen dieren worden omgewisseld. Als iemand toch een dier voor een ander omruilt, zijn ze beide heilig. Deze dieren kunnen ook niet worden vrijgekocht.”’

₃₄Tot zover de geboden die de HEER op de Sinai bij monde van Mozes aan de Israëlieten heeft opgelegd.