Dag 102 / Joh. 1-3

₁In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. ₂Het was in het begin bij God. ₃Alles is erdoor ontstaan, zonder het Woord is niets ontstaan van wat bestaat. ₄In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. ₅Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

₆Er kwam iemand die door God was gezonden; hij heette Johannes. ₇Hij kwam als getuige, om van het licht te getuigen, opdat iedereen door hem zou geloven. ₈Hij was niet zelf het licht, maar hij was er om te getuigen van het licht: ₉het ware licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam. ₁₀Het Woord was in de wereld, de wereld is door Hem ontstaan en toch kende de wereld Hem niet. ₁₁Hij kwam naar wat van Hem was, maar wie van Hem waren hebben Hem niet ontvangen. ₁₂Wie Hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft Hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. ₁₃Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God.

₁₄Het Woord is mens geworden en heeft in ons midden gewoond, vol van genade en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader. ₁₅Van Hem getuigde Johannes toen hij uitriep: ‘Hij is het over wie ik zei: “Die na mij komt is meer dan ik, want Hij was er vóór mij!”’ ₁₆Uit zijn overvloed hebben wij allen opnieuw genade ontvangen: ₁₇de wet is door Mozes gegeven, genade en waarheid zijn met Jezus Christus gekomen. ₁₈Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft Hem doen kennen.

₁₉Dit is het getuigenis van Johannes. De Joden hadden vanuit Jeruzalem priesters en Levieten naar hem toe gestuurd om hem te vragen: ‘Wie bent u?’ ₂₀Hij gaf zonder aarzelen antwoord en verklaarde ronduit: ‘Ik ben niet de messias.’ ₂₁Toen vroegen ze hem: ‘Wie dan? Bent u Elia?’ Hij zei: ‘Die ben ik ook niet.’ ‘Bent u de profeet?’ ‘Nee,’ antwoordde hij. ₂₂‘Maar wie bent u dan?’ vroegen ze hem. ‘Wij moeten antwoord kunnen geven aan degenen die ons gestuurd hebben – wie zegt u zelf dat u bent?’ ₂₃Hij zei: ‘Ik ben de stem die roept in de woestijn: “Maak recht de weg van de Heer,” zoals de profeet Jesaja gezegd heeft.’ ₂₄De afgevaardigden die uit de kring van de farizeeën kwamen, ₂₅vroegen verder: ‘Waarom doopt u dan, als u niet de messias bent, en ook niet Elia of de profeet?’ ₂₆‘Ik doop met water,’ antwoordde Johannes. ‘Maar in uw midden is iemand die u niet kent, ₂₇Hij die na mij komt – ik ben het niet eens waard om de riemen van zijn sandalen los te maken.’ ₂₈Dit gebeurde in Betanië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes doopte.

₂₉De volgende dag zag hij Jezus naar zich toe komen, en hij zei: ‘Daar is het lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt. ₃₀Hij is het over wie ik zei: “Na mij komt iemand die meer is dan ik, want Hij was er vóór mij.” ₃₁Ook ik wist niet wie Hij was, maar ik kwam met water dopen opdat Hij aan Israël geopenbaard zou worden.’ ₃₂En Johannes getuigde: ‘Ik heb de Geest als een duif uit de hemel zien neerdalen, en Hij bleef op Hem rusten. ₃₃Nog wist ik niet wie Hij was, maar Hij die mij gezonden heeft om met water te dopen, zei tegen mij: “Wanneer je ziet dat de Geest op iemand neerdaalt en blijft rusten, dan is dat degene die doopt met de heilige Geest.” ₃₄En dat heb ik gezien, en ik getuig dat Hij de Zoon van God is.’

₃₅De volgende dag stond Johannes er weer met twee van zijn leerlingen. ₃₆Toen hij Jezus voorbij zag komen, zei hij: ‘Daar is het lam van God.’ ₃₇De twee leerlingen hoorden wat hij zei en gingen met Jezus mee. ₃₈Jezus draaide zich om, en toen Hij zag dat ze Hem volgden, zei Hij: ‘Wat zoeken jullie?’ ‘Rabbi,’ zeiden zij tegen Hem (dat is in onze taal ‘meester’), ‘waar verblijft U?’ ₃₉Hij zei: ‘Kom maar mee, dan zul je het zien.’ Ze gingen met Hem mee en zagen waar Hij onderdak had gevonden. Het was ongeveer twee uur voor zonsondergang, en ze bleven die dag bij Hem.

₄₀Een van de twee die gehoord hadden wat Johannes zei en Jezus gevolgd waren, was Andreas, de broer van Simon Petrus. ₄₁Meteen zocht hij zijn broer Simon op, en hij zei tegen hem: ‘Wij hebben de messias gevonden,’ (dat is Christus, ‘gezalfde’) ₄₂en hij nam hem mee naar Jezus. Jezus keek hem aan en zei: ‘Jij bent Simon, de zoon van Johannes, maar voortaan zul je Kefas heten.’ (Dat is Petrus, ‘rots’.)

₄₃De volgende dag besloot Jezus naar Galilea te gaan. Hij zocht Filippus op en zei tegen hem: ‘Volg Mij.’ ₄₄Filippus kwam uit Betsaïda, uit dezelfde stad als Andreas en Petrus. ₄₅Hij zocht Natanaël op en zei tegen hem: ‘We hebben de man gevonden over wie Mozes in de wet geschreven heeft en over wie ook de profeten hebben gesproken: Jezus, de zoon van Jozef, uit Nazaret!’ ₄₆‘Uit Nazaret?’ zei Natanaël. ‘Kan daar iets goeds vandaan komen?’ ‘Ga zelf maar kijken,’ zei Filippus. ₄₇Jezus zag Natanaël aankomen en zei: ‘Dat is nu een echte Israëliet, een mens zonder bedrog.’ ₄₈‘Waar kent U mij van?’ vroeg Natanaël. Jezus antwoordde: ‘Ik had je al gezien voordat Filippus je riep, toen je onder de vijgenboom zat.’ ₄₉‘Rabbi,’ zei Natanaël, ‘U bent de Zoon van God, U bent de koning van Israël!’ ₅₀Jezus vroeg: ‘Geloof je omdat Ik tegen je zei dat Ik je onder de vijgenboom zag zitten? Je zult nog grotere dingen zien.’ ₅₁‘Werkelijk, Ik verzeker jullie,’ voegde Hij eraan toe, ‘jullie zullen de hemel geopend zien, en de engelen van God zien omhooggaan en neerdalen naar de Mensenzoon.’

₁Op de derde dag was er een bruiloft in Kana, in Galilea. De moeder van Jezus was er, ₂en ook Jezus en zijn leerlingen waren op de bruiloft uitgenodigd. ₃Toen de wijn bijna op was, zei de moeder van Jezus tegen Hem: ‘Ze hebben geen wijn meer.’ ₄‘Vrouw, wat wilt u van Me?’ zei Jezus. ‘Mijn tijd is nog niet gekomen.’ ₅Daarop sprak zijn moeder de bedienden aan: ‘Doe maar wat Hij jullie zegt, wat het ook is.’ ₆Nu stonden daar voor het Joodse reinigingsritueel zes stenen watervaten, elk met een inhoud van twee à drie metrete. ₇Jezus zei tegen de bedienden: ‘Vul de vaten met water.’ Ze vulden ze tot de rand. ₈Toen zei Hij: ‘Schep er nu wat uit, en breng dat naar de ceremoniemeester.’ Dat deden ze. ₉En toen de ceremoniemeester het water dat wijn geworden was, proefde – hij wist niet waar die vandaan kwam, maar de bedienden die het water geschept hadden wisten het wel – riep hij de bruidegom ₁₀en zei tegen hem: ‘Iedereen zet zijn gasten eerst de goede wijn voor en als ze dronken zijn de minder goede. Maar u hebt de beste wijn tot nu bewaard!’ ₁₁Dit heeft Jezus in Kana, in Galilea, gedaan als eerste teken; Hij toonde zo zijn grootheid en zijn leerlingen geloofden in Hem.

₁₂Daarna ging Hij naar Kafarnaüm, met zijn moeder, zijn broers en zijn leerlingen, en daar bleven ze een paar dagen.

₁₃Kort voor het Joodse pesachfeest reisde Jezus naar Jeruzalem. ₁₄Daar trof Hij op het tempelplein de handelaars in runderen, schapen en duiven aan, en de geldwisselaars die daar altijd zaten. ₁₅Hij maakte een zweep van touw en joeg ze allemaal de tempel uit, met hun schapen en runderen. Hij smeet het geld van de wisselaars op de grond, gooide hun tafels omver ₁₆en riep tegen de duivenverkopers: ‘Weg ermee! Jullie maken een markt van het huis van mijn Vader!’ ₁₇Zijn leerlingen dachten aan wat er geschreven staat: ‘De hartstocht voor uw huis zal Mij verteren.’ ₁₈Maar de Joden vroegen: ‘Met welk teken kunt U bewijzen dat U dit mag doen?’ ₁₉Jezus antwoordde hun: ‘Breek deze tempel maar af, en Ik zal hem in drie dagen weer opbouwen.’ ₂₀‘Zesenveertig jaar heeft de bouw van deze tempel geduurd,’ zeiden de Joden, ‘en U wilt hem in drie dagen weer opbouwen?’ ₂₁Maar Hij sprak over de tempel van zijn lichaam. ₂₂Na zijn opstanding uit de dood herinnerden zijn leerlingen zich dat Hij dit gezegd had, en zij geloofden de Schrift en alles wat Jezus gezegd had.

₂₃Toen Jezus op het pesachfeest in Jeruzalem was, kwamen velen tot geloof in zijn naam, omdat ze de tekenen zagen die Hij verrichtte. ₂₄Maar Jezus had geen vertrouwen in hen, omdat Hij hen allemaal kende. ₂₅Niemand hoefde Hem iets te vertellen over de mensen, want Hij wist wat er in een mens omgaat.

₁Zo was er een farizeeër, een van de Joodse leiders, met de naam Nikodemus. ₂Hij kwam in de nacht naar Jezus toe. ‘Rabbi,’ zei hij, ‘wij weten dat U een leraar bent die van God gekomen is, want alleen met Gods hulp kan iemand de tekenen verrichten die U verricht.’ ₃Jezus zei: ‘Werkelijk, Ik verzeker u, alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien.’ ₄‘Hoe kan iemand geboren worden als hij al oud is?’ vroeg Nikodemus. ‘Hij kan toch niet voor de tweede keer de moederschoot in gaan en weer geboren worden?’ ₅Jezus antwoordde: ‘Werkelijk, Ik verzeker u, niemand kan het koninkrijk van God binnengaan tenzij hij geboren wordt uit water en Geest. ₆Wat geboren is uit een mens is menselijk, en wat geboren is uit de Geest is geestelijk. ₇Wees niet verbaasd dat Ik zei dat jullie opnieuw geboren moeten worden. ₈De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de Geest geboren is.’ ₉‘Maar hoe kan dat?’ vroeg Nikodemus. ₁₀‘Begrijpt u dit niet,’ zei Jezus, ‘terwijl u een leraar van Israël bent? ₁₁Werkelijk, Ik verzeker u, wij spreken over wat we weten en we getuigen van wat we gezien hebben, maar jullie accepteren ons getuigenis niet. ₁₂Wanneer jullie Me niet geloven als Ik over aardse dingen spreek, hoe zouden jullie Me dan geloven als Ik over hemelse dingen spreek? ₁₃Er is toch nooit iemand opgestegen naar de hemel behalve degene die uit de hemel is neergedaald: de Mensenzoon?

₁₄De Mensenzoon moet hoog verheven worden, zoals Mozes in de woestijn de slang omhooggeheven heeft, ₁₅opdat iedereen die gelooft, in Hem eeuwig leven heeft. ₁₆Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. ₁₇God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door Hem te redden. ₁₈Over wie in Hem gelooft wordt geen oordeel uitgesproken, maar wie niet in Hem gelooft is al veroordeeld, omdat hij niet wilde geloven in de naam van Gods enige Zoon. ₁₉Dit is het oordeel: het licht kwam in de wereld en de mensen hielden meer van de duisternis dan van het licht, want hun daden waren slecht. ₂₀Wie kwaad doet, haat het licht; hij schuwt het licht omdat anders zijn daden bekend worden. ₂₁Maar wie oprecht handelt zoekt het licht op, zodat zichtbaar wordt dat God werkzaam is in alles wat hij doet.’

₂₂Daarna ging Jezus met zijn leerlingen naar Judea. Daar bleef Hij enige tijd en Hij doopte er. ₂₃Johannes doopte toen ook, in Enon, dicht bij Salim, een waterrijk gebied. Daar kwamen de mensen naartoe om zich te laten dopen. ₂₄Johannes was immers nog niet gevangengezet. ₂₅Er ontstond een discussie tussen de leerlingen van Johannes en een Jood over het reinigingsritueel. ₂₆Ze gingen naar Johannes en zeiden tegen hem: ‘Rabbi, de man die bij u aan de overkant van de Jordaan was, over wie u een getuigenis afgelegd hebt, is aan het dopen en iedereen gaat naar Hem toe!’ ₂₇Johannes antwoordde: ‘Een mens kan alleen ontvangen wat hem door de hemel gegeven wordt. ₂₈Jullie kunnen van mij getuigen dat ik gezegd heb: “Ik ben de messias niet, maar ik ben voor Hem uit gezonden.” ₂₉De bruidegom krijgt de bruid; de vriend van de bruidegom staat te luisteren en is blij als hij de stem van de bruidegom hoort. Zo vergaat het ook mij: mijn vreugde is volkomen. ₃₀Hij moet groter worden en ik kleiner.

₃₁Hij die van boven komt staat boven allen, wie uit de aarde voortkomt is aards en spreekt de taal van de aarde. Hij die uit de hemel komt en boven allen staat, ₃₂getuigt van wat Hij gezien en gehoord heeft, en toch wordt zijn getuigenis door niemand aanvaard. ₃₃Wie zijn getuigenis wel aanvaardt, bevestigt daarmee dat God betrouwbaar is. ₃₄Hij die door God gezonden is, spreekt de woorden van God, en God schenkt de Geest in overvloed. ₃₅De Vader heeft de Zoon lief en heeft alle macht aan Hem overgedragen. ₃₆Wie in de Zoon gelooft heeft eeuwig leven, wie de Zoon niet wil gehoorzamen zal dat leven niet kennen; integendeel, Gods toorn blijft op hem rusten.’