Zalven bij begrafenis

In de tijd van het Nieuwe Testamen en de eeuwen daarvoor is zalven in het jodendom ook een onderdeel van het begrafenisritueel van rijkere mensen. Het lichaam werd met water gereinigd en met olie ingesmeerd.

Jezus wordt vlak voor zijn lijden en sterven gezalfd door een vrouw. Haar optreden wordt als een goede daad getypeerd (Matteüs 26:6-13; Marcus 14:8; Johannes 12:3-8).
Na Jezus’ dood gaan vrouwen met geurige olie naar het graf om zijn dode lichaam te balsemen (Marcus 16:1).