Dag 17
Bijbeltekst(en)
Romeinen 8
Hoe goed ons leven ook kan zijn, het staat op veel momenten mijlenver af van het beloofde leven waarover de Bijbel spreekt. We leven in verwachting van dat nieuwe leven. En niet alleen wijzelf, schrijft Paulus, heel de schepping smacht naar het moment waarop dat leven zich openbaart. Alles op aarde is in de greep van de dood. En misschien kunnen we wel zeggen dat de mens er in de huidige tijd nog een schepje bovenop heeft gedaan. De schepping lijdt onder zware druk, we putten de aarde uit en het einde lijkt in zicht.
Maar er komt een moment dat alles heel wordt gemaakt. Het moment dat we werkelijk vrij zijn van alles wat met kwaad en dood te maken heeft en mensen voorgoed in Gods nabijheid leven. In dat leven zal heel de schepping delen – niet alleen de mensen, maar de hele aarde. De aarde wordt vernieuwd en geheeld en zal de plek zijn van het beloofde leven.
In de weken voor Pasen staan we extra stil bij het lijden dat nog steeds op zoveel plekken aanwezig is, voor mensen, maar ook voor de rest van de schepping. Wat raakt jou daarbij in het bijzonder?