Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap

De dood van Mozes

Bijbeltekst(en)

Deuteronomium 34

1Toen verliet Mozes de vlakte van Moab en hij beklom de Nebo, een van de toppen van de Pisga, tegenover Jericho. Daar liet de HEER hem het hele land zien: het hele gebied van Gilead tot aan Dan, 2Naftali, het gebied van Efraïm en Manasse, heel Juda tot aan de zee in het westen, 3de Negev, de Jordaanvallei en de vlakte bij de palmstad Jericho, tot aan Soar. 4De HEER zei tegen hem: ‘Dit is het land waarvan Ik aan Abraham, Isaak en Jakob onder ede heb beloofd dat Ik het aan hun nakomelingen zou geven. Ik laat het je nu zien, maar erheen oversteken zul je niet.’

5Zo stierf Mozes, de dienaar van de HEER, daar in Moab, zoals de HEER gezegd had. 6En de HEER begroef hem in een vallei in Moab, tegenover Bet-Peor. Tot op de dag van vandaag weet niemand waar zijn graf is. 7Honderdtwintig jaar oud was Mozes toen hij stierf. Tot het laatst toe waren zijn krachten niet afgenomen en zijn ogen niet verzwakt. 8De Israëlieten, die in de vlakte van Moab bijeen waren, treurden om Mozes’ dood tot de dertig dagen van rouw voorbij waren. 9Ze luisterden naar Jozua, de zoon van Nun, omdat hij vervuld was van de geest van wijsheid sinds Mozes hem de handen had opgelegd. Daarmee deden de Israëlieten wat de HEER tegen Mozes had gezegd.

10Nooit meer heeft Israël een profeet gekend als Mozes, met wie de HEER zo vertrouwelijk omging. 11Door zijn toedoen heeft de HEER in Egypte tekenen en wonderen laten zien aan de farao en al zijn dienaren, en aan heel zijn land. 12Van alles wat Mozes’ krachtige hand verrichtte en van de daden waarmee hij alom ontzag inboezemde, is heel Israël getuige geweest.

Deuteronomium 34:1-18NBV21Open in de Bijbel

Tijdens mijn bezoek aan het Bijbelgenootschap in Jordanië stond ik op de berg Nebo, en keek uit over het beloofde land, over Israël en de Palestijnse gebieden. We weten allemaal dat het land het moeilijk heeft – zowel de Joodse mensen als de Palestijnen. Voor al deze mensen is het van het grootste belang dat ze in vrede en veiligheid kunnen wonen.
Het is niet zo eenvoudig om deze tekst één op één te koppelen aan de situatie nu. Want al die groepen die in Israël en de Palestijnse gebieden wonen, zijn op een of andere manier verbonden met deze tekst en de beloften die erin verwoord worden, of ze nu Joods, christelijk of islamitisch zijn.

Ik zou Mozes’ kijk in de toekomst graag willen combineren met de profetie uit Micha 4, waar staat dat ooit alle volken samen zullen komen, en dat vanuit Jeruzalem de zwaarden omgesmeed zullen worden tot ploegijzers, zodat de mensen rustig en veilig onder hun wijnrank en vijgenboom kunnen zitten.

Dat is ook wat ik hoor van onze collega’s van de Bijbelgenootschappen in Israël en de Palestijnse gebieden: laat er vrede komen en blijven, en laten we ondanks de afschuwelijke misdaden en alle oorlog en geweld tóch een weg zien waarin de mensen in het beloofde land samen verder kunnen. Dat bidden we met hen mee als we deze tekst uit Deuteronomium lezen.

Wat is vandaag jouw gebed voor de mensen in Israël en de omringende landen?

Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.26.9
Volg ons