Inleiding Petrus

Boven twee brieven van het Nieuwe Testament staat dat zij door Petrus geschreven zijn, de bekende apostel van Jezus. Maar veel uitleggers denken dat Petrus deze brieven niet zelf geschreven heeft. Ze denken dat ze ‘in de geest van Petrus’ geschreven zijn. Dat betekent: Zoals Petrus het gedaan zou kunnen hebben. Het was in die tijd niet vreemd om de naam van een belangrijke persoon op een brief te zetten. Omdat de brieven erg van elkaar verschillen, denken uitleggers dat ze door twee verschillende personen geschreven zijn.

De brieven zijn niet gericht aan één kerk, zoals de brieven van Paulus. 1 Petrus is geschreven aan veel verschillende kerken in het gebied waar nu Turkije ligt. 2 Petrus is zelfs gericht aan alle christenen.

1 Petrus is waarschijnlijk aan het einde van de eerste eeuw geschreven, en 2 Petrus iets later. Christenen hadden het toen in veel plaatsen erg moeilijk. De christenen aan wie de eerste brief van Petrus geschreven is, werden niet vervolgd, maar de niet-christenen waren wel heel vijandig tegen hen.

De schrijver van 1 Petrus zegt dat de christenen als vreemdelingen moeten leven (1 Petrus 1:1-2). Hij bedoelt daarmee dat ze anders zijn dan de niet-christelijke mensen om hen heen. En ook anders dan hoe ze zelf waren voordat ze christen werden. Ze zijn heilig (1 Petrus 1:13-17). Ze geloven niet meer in andere goden, en ze moeten zich nu liefdevol gedragen.

De schrijver zegt dat christenen de wil van God moeten blijven doen, ook als ze het daardoor moeilijk hebben (1 Petrus 3:8-17). Net als Jezus moeten ze vriendelijk en liefdevol blijven, ook als het slecht met hen gaat (1 Petrus 3:18-4:2).

De schrijver vertelt vaak over het oordeel van God (zie 1 Petrus 1:17; 1 Petrus 2:12, 23; 1 Petrus 4:5, 17-19). Uiteindelijk zal God over iedereen zijn oordeel geven. Bij dat oordeel zullen de gelovigen gered worden. Daarom moeten ze nu volhouden als ze lijden. En ze moeten hopen dat de ongelovigen tot geloof zullen komen (1 Petrus 2:12).

Volgens 2 Petrus 1:13-14 zal de schrijver binnenkort sterven. Deze brief is een soort testament, waarin hij de christenen nog één keer aan de waarheid wil herinneren. De schrijver hoopt dat zij zich aan deze waarheid blijven vasthouden, ook als hij er niet meer is.

De christenen moeten oppassen voor de invloed van slechte leraren. Er zijn leraren in de gemeente die zeggen dat Jezus niet hun redder is, en die allerlei slechte dingen laten gebeuren. Maar de schrijver zegt dat God deze leraren zeker zal straffen. En hij bewijst dat met voorbeelden uit de geschiedenis van het volk van Israël.

De schrijver spreekt ook over mensen die twijfelen aan de belofte dat Christus terug zal komen. De schrijver zegt dat de christenen niet naar die mensen moeten luisteren. Dat de komst van Christus langer duurt dan je misschien had verwacht, is niet erg: mensen krijgen zo meer tijd om een nieuw leven te beginnen. God wil namelijk dat iedereen gered wordt.

De schrijver van 2 Petrus ziet zijn brief als samenvatting van de belangrijkste punten van het christelijk geloof. Denk er eens over na wat voor jou het allerbelangrijkste is in je geloof.

In 1 Petrus gaat het vaak over christenen die lijden. De schrijver laat zien dat je, als je lijdt, uiteindelijk beloond zult worden door God. Die woorden kunnen ook nu nog troost geven.

Volgens de schrijver van 1 Petrus moet je vriendelijk tegen anderen zijn, ook als zij je slecht behandelen. Dat was toen een grote uitdaging. Maar ook nu kan dat soms erg lastig zijn. Durf jij die uitdaging aan?