Inleiding Galaten

Het boek Galaten is een brief van Paulus aan de christenen in Galatië. Galatië was een Romeinse provincie in het gebied dat we nu Turkije noemen. Paulus schreef zijn brief tussen 50 en 55 na Christus. Dat weten we omdat er in het boek Handelingen over de reizen van Paulus verteld wordt. Volgens de brief heeft Paulus de Galaten eerder op zijn reis leren kennen. Maar toen hij verder reisde, waren er andere christenen die aan de Galaten vertelden dat zij zich aan de wet van Mozes moesten houden. Deze brief van Paulus is een reactie daarop.

De brief aan de Galaten is een brief met veel emoties. Als je de brief leest, merk je duidelijk dat Paulus boos is. Zijn woorden en toon zijn fel. Paulus maakt zich boos over de christenen die vinden dat de Galaten zich aan de wet van Mozes moeten houden. Maar hij is ook boos op de Galaten die naar die mensen luisteren. Hij begint niet eens met een dankwoord, zoals in andere brieven (Romeinen 1:8; 1 Korintiërs 1:4). In zijn andere brieven dankt Paulus God omdat hij zo blij is met de kerken in de plaatsen waar hij zijn brief naartoe stuurt. Hier doet Paulus dat niet, want hij maakt zich vooral zorgen over de Galaten.

Paulus groet de Galaten, en zegt dan meteen wat hij wil zeggen: Er is maar één waarheid, en de Galaten moeten geen andere verhalen geloven (Galaten 1:1-10). Dan vertelt Paulus over hoe hij Christus heeft leren kennen en op reis is gegaan om over hem te vertellen (Galaten 1:11-2:21). Hij zegt duidelijk dat de Galaten niet naar anderen moeten luisteren, en dat zij de wet van Mozes niet nodig hebben (Galaten 3:1-5:12). In plaats daarvan moeten zij luisteren naar de heilige Geest. Dan zal God nieuwe mensen van hen maken (Galaten 5:13-6:10).

Paulus schrijft deze brief omdat andere christenen tegen de Galaten hebben gezegd dat ze zich aan de wet van Mozes moeten houden. Ze zouden zich volgens die christenen moeten laten besnijden om bij Jezus te kunnen horen. Volgens Paulus is dat helemaal niet nodig. Het gaat er niet om of je Joods of niet-Joods bent, maar het gaat erom dat je in Jezus Christus gelooft (Galaten 3:28).

Vrijheid Paulus vergelijkt mensen die zich aan de wet houden met slaven. Vroeger was hij zelf ook een slaaf, maar nu is hij vrij. Paulus gebruikt daarvoor het beeld van een erfenis: omdat christenen kinderen van God zijn, zijn ze gered. Daar hoef je niets meer voor te doen, die erfenis krijg je gratis.

‘Vrij zijn’ betekent volgens de brief aan de Galaten ook dat je geen last meer hebt van slechte verlangens. Paulus noemt verboden seks, afgoden en toverspreuken als slechte verlangens. Wie zich laat leiden door de heilige Geest, is vrij van die verlangens. Eigenlijk draait Paulus het om: vrijheid is niet dat je mag doen wat je wilt, maar dat je bevrijd bent van verkeerde verlangens.

De brief aan de Galaten gaat over de verhouding tussen geloof en regels. Wat betekent het om christen te zijn? Let er tijdens het lezen van deze brief eens op welke antwoorden Paulus geeft op deze vraag.

Paulus heeft het in zijn brieven vaak over redding. Voor de eerste christenen was dat heel belangrijk.

Als Paulus het over redding heeft, gaat het niet alleen over een leven na de dood. Het gaat ook en vooral over vrijheid in dit leven. Volgens de brief aan de Galaten betekent bij Jezus horen dat je nal een nieuw mens bent geworden. Als God een nieuw mens van je maakt, dan hoor je bij zijn volk. Bij het lezen van deze brief kun je steeds de vraag stellen: Wat betekent het volgens Paulus om een nieuw mens te zijn? En hoe kun je in deze tijd leven als een nieuw mens?