Klassieke profeten in het Oude Testament
Profeten uit de achtste en zevende eeuw voor Christus, de periode voor de ballingschap
Het schema hieronder laat zien wie meestal als de klassieke profeten gezien worden, en in welke eeuw en in welk koninkrijk zij optraden:
|
{{topic_1952_Amos}} |
8e eeuw voor Christus |
Israël |
|
{{topic_1955_Hosea}} |
8e eeuw voor Christus |
Israël |
|
{{topic_1953_Micha}} |
8e eeuw voor Christus |
Juda |
|
{{topic_1728_Jesaja}} |
8e eeuw voor Christus |
Juda |
|
{{topic_1960_Sefanja}} |
7e eeuw voor Christus |
Juda |
|
{{topic_1727_Jeremia}} |
7e-6e eeuw voor Christus |
Juda |
|
{{topic_1954_Nahum}} |
7e eeuw voor Christus |
Juda |
|
{{topic_1959_Habakuk}} |
7e eeuw voor Christus |
Juda |
|
{{topic_1732_Ezechiël}} |
7e eeuw voor Christus |
Babylonië |
De boodschap van de klassieke profeten
De klassieke profeten verkondigden in grote lijnen steeds dezelfde boodschap: Israël heeft God verlaten. De Israëlieten hebben zich niet gehouden aan de wetten die God hun gegeven heeft. Ze hebben andere goden gediend, terwijl ze alleen de Heer mochten dienen. Bovendien hebben ze hun medemensen niet goed behandeld. Daarom gaat God het volk straffen: hij zal rampen over Israël en Juda brengen.
Toch spreken de profeten ook over Gods liefde
Kenmerken van profetische teksten
De teksten van de klassieke profeten hebben verschillende kenmerken gemeenschappelijk:
- De taal is poëtisch
. Soms zijn uitspraken cryptisch, op het onbegrijpelijke af. - Een vaste formulering in de profetische boeken is de zin ‘zo spreekt de Heer’. Dat is een variant op een uitspraak die gebruikt werd door gewone boodschappers (die bijvoorbeeld een boodschap van een koning door moesten geven).
- Profetische redevoeringen zijn vaak opgebouwd uit twee delen. In het eerste deel wordt het volk beschuldigd; in het tweede deel wordt – op grond van die beschuldiging – Gods oordeel over het volk aangekondigd. Het tweede gedeelte geeft alleen Gods woorden weer, terwijl er in het eerste gedeelte ruimte is voor de gevoelens en gedachten van de profeet zelf.
Het ontstaan van de profetische boeken
De profeten naar wie de profetische boeken vernoemd zijn, zijn niet de daadwerkelijke schrijvers van die boeken. Profeten schreven in de tijd vóór de ballingschap namelijk nog niet op wat ze verkondigden. De woorden van profeten werden door anderen opgeschreven. Het is vaak niet bekend wanneer dat precies gebeurde.