Wat is een Cherub?
Cherubs worden in het Oude Testament beschreven als hemelse wezens met vleugels. Ze hebben het lichaam van een leeuw en het hoofd van een mens. In het boek Ezechiël zijn het wezens met vier vleugels en vier verschillende gezichten.
De belangrijkste functie van cherubs in de Bijbel is dat ze de troon van God dragen.
In welke vorm komen ze voor?
In de Bijbel komen cherubs voor als afbeeldingen of figuren, maar ook als levende wezens:
- Afbeeldingen van cherubs waren ingeweven in het gordijn dat in de tabernakel
hing (zie Exodus 26:1 ). - Bovenop de ark van het verbond
stonden houten beelden van cherubs, bedekt met goud (Exodus 25:18-22 ). - Salomo
liet twee metershoge, vergulde beelden van cherubs maken en plaatste die in het allerheiligste deel van de tempel (1 Koningen 6:23-28 ). - De wanden van de tempel van Salomo
waren versierd met houtsnijwerk van cherubs (1 Koningen 6:29 ). - Levende cherubs bewaken de tuin van Eden
(Genesis 3:24 ), en dragen de troon van God (Ezechiel 9:3 ). - In 2 Samuel 22:11
en Psalm 18:10 beweegt God zich door de hemel op een cherub.
Bewakers van Gods heiligheid
Cherubs hebben in de Bijbel verschillende functies. Ze bewaken de tuin van Eden (Genesis 3:24
In deze functie bewaken ze, en zijn ze tegelijkertijd een teken van Gods aanwezigheid, zijn majesteit en heiligheid. Dit komen we op verschillende plaatsen tegen:
- In de uitdrukking ‘de Heer van de hemelse machten, die op de cherubs troont’ (onder andere in 1 Samuel 4:4
en 2 Samuel 6:2 ). - In de voorstelling van de ark van het verbond: in de tempel van Salomo vormden de twee beelden van cherubs op de ark de troon van God. De ark zelf werd gezien als Gods voetenbank (1 Koningen 8:6-8
). - In het visioen van de goddelijke troonwagen in Ezechiël 1
en Ezechiël 8-11 .
Zijn het engelen?
In de Bijbel zelf worden cherubs niet tot de engelen gerekend, maar in de latere Joodse en christelijke tradities wel.
Parallelle voorstellingen in het Oude Nabije Oosten
In het Oude Nabije Oosten bestonden voorstellingen die vergelijkbaar zijn met de Bijbelse cherub. In Mesopotamische teksten komen wezens voor die karibu worden genoemd en die vaak afgebeeld worden als een sfinx (een leeuw met vleugels en het hoofd van een mens). Er zijn ook afbeeldingen en figuren bekend van sfinxen die de troon van een godheid vormen.