Joël: bijbelboek

Het boek Joël is het tweede boek van het Twaalfprofetenboek.

Titel van het boek

Het boek Joël is genoemd naar de profeet die in het opschrift vermeld wordt (Joël 1:1). Over hem is weinig bekend. Meestal wordt aangenomen dat Joël profeteerde in Juda en Jeruzalem.

Inhoud

In Joël wordt aan de hand van een enorme sprinkhanenplaag geschetst hoe vreselijk de dag van de HEER zal zijn. Maar als het volk oprecht berouw toont, zal God het toch te hulp komen.
Sommige wetenschappers menen dat het boek geen eenheid is, maar uit meerdere delen bestaat die later tot één geheel gemaakt zijn. Toch kan Joël goed als een eenheid worden gelezen.

Thema

Het centrale thema van Joël is de dag van de HEER. Die dag brengt oordeel en verwoesting, maar ook verlossing en overvloed voor wie tot inkeer komt. Het boek wil de hoorders oproepen tot boete en inkeer.

Kenmerken

Het boek Joël bevat verschillende profetische tekstsoorten, zoals de oproep tot weeklagen en boetedoen, en de belofte van zegen en herstel. De profeet en God zijn wisselend aan het woord.
De toon is indringend en emotioneel. De stijl van het boek is poëtisch, met parallellismen, beelden en klankpatronen. Op scharnierpunten van de tekst zijn stukken proza te vinden.

Parallellen met andere bijbelboeken

Joël staat in de Bijbel na Hosea en voor Amos. Dat is niet toevallig. Het boek Hosea maakt concrete verwijten en eindigt met een oproep tot bekering (Hosea 14:2-4). Joël sluit hierop aan door aandacht te besteden aan de ramp die Juda treft. En Joël (Joël 4:16) eindigt waar Amos begint (Amos 1:2): met een uitspraak over Gods machtsvertoon vanaf de Sion. Joël en Amos sluiten allebei af met de belofte van overvloed (Joël 4:18 en Amos 9:13).
Waarschijnlijk zijn deze verbindingslijnen aangebracht door latere redacteuren van de drie boeken. Zij gebruikten Joël om de boodschap van Hosea en Amos aan Israël actueel te maken voor Juda. De Sion als heilige plaats staat daarbij centraal.