Esther van Schie
Wereldwijd loven
Vandaag ben ik uitgenodigd bij een high tea die door onze Chinese groep georganiseerd wordt. Dat is altijd goed voor veel lekkers. Omdat het morgen Moederdag is hebben ze niet alleen de Chinese vrouwen maar ook andere vrouwen uit onze multiculturele kerk uitgenodigd.
Kracht putten uit ontbering
De Pakistaanse gemeenschap beleeft de vastenperiode op een intense manier. Tijdens de veertigdagentijd komen gelovigen elke avond samen voor gebed en bezinning.
De Heer is mijn herder
Ik leerde hem een tijdje geleden kennen. Zomaar een keer binnengelopen in de kerk. Hij sprak geen woord Nederlands en wij spraken zijn taal niet. Ik knikte dus maar eens vriendelijk en dacht bij mezelf: Deze meneer komt vast nooit meer terug.
Vierde advent – Jezus welkom heten
Vaak heb ik met haar samen het avondmaal gevierd. De diensten in de kerk bijwonen kon de Myanmarese vrouw niet. Ze was blind, en het zware leven in de jungle had haar kromgebogen, waardoor lopen moeilijk was.
Bladeren
Een tijdje woont de Afrikaanse vrouw al in Nederland. Het gaat haar goed, zo op het eerste gezicht, ze lijkt haar weg gevonden te hebben. Maar schijn bedriegt soms. ‘Bladeren zijn we. Bladeren die op de grond vallen, de wind blaast ze weg. Ze zijn niets waard.'
Komt de boodschap over?
Ik vind het altijd leuk om te preken over verhalen uit het Oude Testament. Spannend vaak en voor veel mensen in onze multiculturele gemeenschap zijn die verhalen nieuw. Lees verder hoe Esther van Schie vertelt over een spannende ervaring met het overbrengen van een boodschap...
Schapen zonder herder
"Toen Jezus al die mensen zag, kreeg hij medelijden met hen. Hij dacht: Die mensen hebben het moeilijk. Niemand helpt hen. Ze lijken op schapen zonder herder." Deze woorden krijgen reliëf door een ontroerend gesprek tussen Esther van Schie en een vrouw uit Tigray, Ethiopië.
Proef, en geniet de goedheid van de Heer
Sommige Bijbelteksten gaan al jaren met je mee, andere lichten ineens extra op. In deze serie nemen acht voorgangers en theologen ons mee naar een Bijbeltekst die voor hen een speciale betekenis heeft. Vandaag Esther van Schie over Psalm 34:9.
Kwijt
Kwijt zijn ze, nog steeds. Twee weken nadat de scholen weer begonnen zijn. 500 kinderen. Vijfhonderd! Dat zijn er heel veel. Nog niet opgedoken in de klas. Geen contact mee te krijgen. Hele gezinnen van de radar.
Coronatime
Ik ben eigenlijk wel blij. Niet met het coronavirus natuurlijk. Niet met alle nare gevolgen die dat voor mensen heeft: de zieken, de stervenden, degenen die lijden. Ik ben blij omdat ik iets bijzonders zie gebeuren. In de kerk.