Medië en Meden in de Bijbel

De Meden leefden in een gebied in het noorden van wat nu Iran is. Hun hoofdstad was Ekbatana (zie Judit 1:1). Het Medische rijk (Medië) speelde een belangrijke rol naast het Assyrische rijk, het Babylonische rijk en het Perzische rijk. Het Medische rijk en zijn koningen worden op meerdere plaatsen in de Bijbel genoemd, vooral samen met de Perzen.

De ontwikkeling van het Medische rijk is lastig na te gaan, omdat we er weinig bewijs voor hebben. De dingen die bekend zijn, spreken elkaar soms ook tegen. Wat we wel weten, is dat de Meden in de zevende en de zesde eeuw voor Christus genoeg militaire macht hebben om een belangrijke rol te spelen naast het Assyrische rijk en het Babylonische rijk. Aan het eind van de zevende eeuw voor Christus werken de Meden samen met de Babyloniërs in hun strijd tegen de Assyriërs. Samen vernietigen zij de Assyrische hoofdstad Nineve. Vervolgens bestaat het Babylonische rijk en het Medische rijk naast elkaar. Halverwege de zesde eeuw voor Christus verovert de Perzische koning Cyrus de gebieden van het Babylonische en het Medische rijk. Dat betekent het einde van het Medische rijk. Tijdens het Perzische rijk spelen de Meden nog wel een belangrijke rol in de regering. Het Medische volk bestond dus tijdens de hoogtijdagen van het Assyrische, Babylonische en Perzische rijk.

Het Medische volk en zijn koningen worden op meerdere plaatsen in de Bijbel genoemd. In het Oude Testament komt Medië eerst voor als onderdeel van het Assyrische rijk (2 Koningen 17:6).
Volgens de profetieën van Jeremia verdienen de koningen van Medië Gods straf (Jeremia 25:25). Medië wordt ook gebruikt door God om het Babylonische rijk te straffen (Jeremia 51:11).
Later – vooral in de boeken Ester en Daniël – gaat het vaak over ‘de Meden en de Perzen’ (bijvoorbeeld in Ester 1:2-3; Daniël 5:28; Judit 16:10). Dit laat zien dat de Meden nog steeds een belangrijke rol speelden in het Perzische rijk. Uit die tijd komt ook de uitdrukking ‘wet van de Meden en de Perzen’ (Ester 1:19; Daniël 6:9-16). Die uitdrukking betekent dat koninklijke bevelen niet weer teruggedraaid kunnen worden (Daniël 6:16).
De boeken Daniël en Judit noemen twee Medische koningen. Daniël noemt Darius de Mediër (Daniël 6:1). Judit noemt Arpachsad (Judit 1:1). Deze koningen worden niet vermeld in buitenbijbelse bronnen.

Ook in het Nieuwe Testament komen de Meden een keer voor. Als de apostelen op het Pinksterfeest in vreemde talen spreken, zijn er ook Meden in Jeruzalem, die de apostelen in hun eigen taal horen spreken (Handelingen 2:9). Hieruit wordt duidelijk dat mensen uit het gebied waar vroeger het Medische rijk was, in de eerste eeuw na Christus nog steeds Meden worden genoemd.