Korinte in de Bijbel

Korinte was een grote Romeinse stad in het noorden van het Griekse schiereiland Peloponnesos. Het was een belangrijke en drukke handelsstad. De stad lag namelijk dicht bij twee havensteden aan de Saronische Golf en de Korintische Golf: Lechaeum en Kenchreeën (zie Handelingen 18:18). Korinte was een belangrijk knooppunt tussen het noorden en zuiden van Griekenland, en tussen Rome in het westen en het oostelijke deel van het Romeinse rijk.

Nadat de Griekse stad Korinte in de tweede eeuw voor Christus grotendeels verwoest was door oorlog, werd Korinte vanaf 44 voor Christus weer opgebouwd, nu als Romeinse stad. In 27 voor Christus werd Korinte de hoofdstad van de Romeinse provincie Achaje. De bestuurder van de provincie, de proconsul, woonde in Korinte. Er moeten tussen de 100.000 en 300.000 vrije mensen in de stad hebben gewoond, en misschien wel meer dan 400.000 slaven. In de stad stonden erg veel grote en kleine tempels, voor verschillende goden en godinnen. Dicht bij de stad werden om het jaar de Istmische Spelen gehouden. Dat waren sportwedstrijden die je kunt vergelijken met de Olympische Spelen (zie het beeld dat Paulus in 1 Korintiërs 9:24-25 gebruikt).

Als Paulus Korinte bezoekt, is het de grootste en drukste stad van Griekenland. Anderhalf jaar lang leert hij de mensen in Korinte over Gods boodschap (Handelingen 18:11). Hij woont dan bij Aquila en Priscilla, twee Joodse mensen die net als hij leerwerker zijn (Handelingen 18:1-3).
De brief aan de Romeinen schrijft Paulus vanuit Kenchreeën, de havenstad van Korinte. In Romeinen 16:23 noemt Paulus de naam van Erastus, ‘die de gelden van de stad beheert’ (zie Handelingen 19:22; 2 Timoteüs 4:20). Met ‘de stad’ wordt hier Korinte bedoeld. Erastus was volgens dit vers de schatbewaarder van de stad. Er is een Latijnse inscriptie gevonden in Korinte waarin ook over een Erastus wordt gesproken die ongeveer dezelfde taak heeft. Waarschijnlijk gaat het hier om dezelfde persoon.
Aan het eind van de anderhalf jaar dat Paulus in Korinte woont, klaagt een groep Joden hem aan bij Gallio. Gallio is op dat moment de proconsul van Achaje. Maar Gallio doet geen uitspraak in deze zaak. Het is namelijk een conflict tussen Joden onderling, over de Joodse wet (Handelingen 18:12-17).

De brieven van Paulus aan de Korintiërs zijn aan de gemeente in deze stad gericht.