casuïstische regels

Casuïstisch geformuleerde wetten stellen een algemene situatie voor, ingeleid door het woordje ‘wanneer’ (Hebreeuws: kî). Daaronder worden dan verschillende specifieke gevallen gerangschikt, met behulp van het woordje ‘indien’ (Hebreeuws: ’îm),  met daarna de rechtsbepaling of strafbepaling. Het boek Leviticus begint bijvoorbeeld op die manier. In Leviticus 1:2 lezen we:

‘Wanneer (kî) iemand van jullie de HEER een offer uit de veestapel wil aanbieden, kan dat een rund of een schaap of geit zijn.’

Dan volgen de bijzondere gevallen:

• ‘Indien (’îm) hij een rund als brandoffer wil aanbieden, dan ….’, zie Leviticus 1:3-9
• ‘Indien (’îm) hij een schaap of geit als brandoffer wil aanbieden, dan …’, zie Leviticus 1:10-13
• ‘Indien (’îm) hij vogels als brandoffer wil aanbieden, dan …’, zie Leviticus 1:14-17

In vertalingen is dit specifieke casuïstische woordgebruik niet altijd duidelijk zichtbaar.