Dopen in de Bijbel
Dopen is een complete onderdompeling in water. In de Bijbel is het een teken van een nieuw begin en van inwijding. Jezus
Achtergrond van dopen
In het Oude Testament is reiniging een belangrijk thema. Soms speelt water daarbij een rol (zie bijvoorbeeld 2 Koningen 5:9-14). Maar dopen als speciaal inwijdingsritueel komt niet voor in het Oude Testament.
Het bestaan van heilige baden is bekend uit India, Mesopotamië en Egypte. In hellenistische godsdiensten is het gebruik van heilige baden overgenomen. Mensen reinigden zich daarin van rituele en morele onreinheid. De reiniging kan ook een symbool zijn geweest van nieuw of eeuwig leven.
Johannes de Doper
Johannes de Doper doopte mensen door ze onder te dompelen in de Jordaan. Deze doop was geen inwijdingsritueel, maar wel een teken van innerlijke verandering. Mensen die een nieuw leven wilden gaan leiden, gingen naar Johannes toe om zich te laten dopen. Door de doop werden hun zonden
Doop van Jezus
Ook Jezus heeft zich door Johannes laten dopen. Matteüs
In het evangelie volgens Johannes
Opdracht om te dopen
De evangelist Johannes vertelt dat Jezus zelf doopte (Johannes 3:22), maar dat wordt even verderop gecorrigeerd: het zijn Jezus’ leerlingen
In het evangelie volgens Matteüs krijgen de leerlingen pas aan het einde de opdracht om te dopen (Matteüs 28:18-20). Deze opdracht is de enige plek in de evangeliën waar de christelijke doop genoemd wordt.
Doop en de christelijke gemeente
In het boek Handelingen
- omkeer tot een radicaal nieuw begin;
- reiniging van zonden;
- nieuwe geboorte;
- inwijding in het christelijk geloof.