Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap

Wat betekent de term 'christenen'

‘Christenen’ (in het Grieks christianoi) is de aanduiding van volgelingen van Jezus Christus. Het woord wordt in het Nieuwe Testament maar drie keer gebruikt. Mogelijk was het een spotnaam die niet-christenen gebruikten, en die later als een positieve naam overgenomen is in de christelijke gemeenten.

Handelingen over ‘christenen’

Volgens Handelingen 11:26 is de naam halverwege de eerste eeuw na Christus in Antiochië ontstaan. Eerder in Handelingen worden de navolgers van Jezus aangeduid met ‘aanhangers van de Weg’. In Handelingen 26:28 gebruikt ook koning Agrippa II in gesprek met Paulus het woord christen:

‘Dadelijk krijgt u me nog zover dat ik me voor christen uitgeef.’

Romeinse bronnen

De naam ‘christenen’ wordt ook genoemd in Romeinse teksten. Plinius de Jongere (Ep. 10.96) en Tacitus (Ann. 15.44) gebruiken het Latijnse woord ‘christianos’ als aanduiding voor de volgelingen van Jezus.

Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.17.7
Volg ons