Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap

Bloed in de Bijbel

Bloed wordt in het Oude Testament verbonden met de levenskracht van mensen en dieren. Daarom is het voor Israëlieten verboden om bloed, of vlees waar nog bloed in zit, te consumeren. Tegelijk speelt bloed, als belichaming van het leven, een belangrijke rol bij (reinigings)rituelen.

Het eten van bloed

Omdat bloed het leven belichaamt, behoort het toe aan God. Het consumeren van bloed wordt daarom aan banden gelegd in de Bijbel. Zowel heidenen als Israëlieten mogen geen bloed van levende dieren tot zich nemen (Genesis 9:4). Het ‘aderlaten’ van levende dieren om hun bloed te kunnen drinken was namelijk een gewoonte die in bepaalde volken bestond. Maar de Bijbel verbiedt dit.
Daarnaast mogen Israëlieten ook geen bloed van geslachte dieren eten, of zelfs niet het vlees van een geslacht dier waar het bloed nog in zit (Leviticus 7:26-27; Deuteronomium 12:23-24).

Bloed als ritueel middel

Bloed als drager van levenskracht wordt in het Oude Testament gebruikt bij verschillende rituelen:

Bloed als bron van onreinheid

In enkele gevallen vormt bloed in het Oude Testament juist een bron van onreinheid:

Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.17.10
Volg ons