Wat is kruisigen?

Jezus werd gekruisigd door de Romeinen. Kruisigen was een straf die vaker door de Romeinen gebruikt werd.

Kruisiging was een doodstraf die vooral door de Romeinen gebruikt werd. In Romeinse bronnen worden verschillende volken genoemd die al eerder dan de Romeinen andere vormen van de doodstraf kenden, zoals de Perzen, de Germanen en de Kelten.
Alleen slaven, rovers en opstandelingen mochten gekruisigd worden. Romeinse burgers niet. Slaven mochten zelfs gekruisigd worden zonder proces. Kruisigen werd als een heel zware en gruwelijke straf gezien, omdat het in het openbaar gebeurde en heel pijnlijk en vernederend was. Eigenlijk weten we maar weinig van deze vorm van de doodstraf, want veel schrijvers uit de oudheid vonden het een onderwerp waar je zo weinig mogelijk over moest schrijven, omdat het zo gruwelijk was.

We kennen geen vaste regels rondom kruisigen, maar vaak werd een veroordeelde (naakt) door de stad geleid, terwijl hij vastgebonden was aan een balk. Soms was de veroordeelde vastgebonden met touw of spijkers, of allebei. Voordat Jezus door de stad naar Golgota werd geleid, werd hij eerst gegeseld. Dat kwam vaker voor. Soms zelfs tijdens de tocht naar de plaats waar iemand ter dood werd gebracht. Die plaats lag vaak buiten de stad naast een weg, of op een hoge plek, zodat iedereen die de stad in- of uitging het goed kon zien. Zo was een kruisiging dus een straf voor de veroordeelde en tegelijk een afschrikwekkend voorbeeld voor anderen. Op de plaats van kruisiging stond al een paal of boom klaar. Daar werd de veroordeelde met balk en al aan opgehesen en vastgemaakt. Ten slotte werden de benen of enkels van de veroordeelde aan deze paal vastgebonden of -gespijkerd. Soms was er een zitje aan de paal aanwezig om het lijden langer te laten duren.
Soms werd er een bord bij het kruis neergezet of om de nek van de veroordeelde gehangen waarop stond wat hij misdaan had.

Iemand die gekruisigd werd, kon door verschillende oorzaken sterven. En waarschijnlijk was het meestal een combinatie van die oorzaken, zoals dorst, uitputting, shock, stikken, hartfalen, en uiteindelijk ook de wens om te sterven. Ook hoe iemand gekruisigd werd, had hier invloed op. Sommigen werden met het hoofd naar beneden gekruisigd. We weten niet precies hoelang het meestal duurde voor iemand stierf, maar het kon soms wel dagen duren. Nadat iemand gestorven was, liet men het lichaam vaak hangen om door wilde dieren opgegeten te worden, en om te laten zien waar de Romeinen toe in staat waren.