Wie zijn de farizeeën

De farizeeën waren in Jezus’ tijd belangrijke religieuze leiders van het Joodse volk.

Farizeeën hielden zich aan de geboden van het Oude Testament. Maar ze hielden zich ook aan de traditie, dus aan de mondeling overgeleverde uitleg van de geboden. De farizeeën wilden het leven zuiver houden van vreemde buitenlandse invloeden, maar ze stonden open voor aanpassing van het geloof aan nieuwe omstandigheden.
Het volk had veel respect voor de farizeeën. De groepering is in de tweede eeuw voor Christus ontstaan.

De groepering van de farizeeën bestond waarschijnlijk uit geschoolde mannen uit de heersende klasse. Sommige farizeeën zullen zelf bestuursfuncties gehad hebben, maar de meeste waren waarschijnlijk ambtenaar, leraar of rechter. Farizeeën kwamen vanwege hun overtuigingen bij elkaar en probeerden invloed uit te oefenen op de samenleving.

De naam farisaios is een vertaling van het Hebreeuwse woord voor ‘afgezonderde’ of ‘separatist’. Misschien was dat van oorsprong een positieve zelfaanduiding. Maar het is waarschijnlijker dat de naam eerst door de tegenstanders gebruikt is. En dat de farizeeën de term daarna positieve betekenis hebben gegeven en hem zelf zijn gaan gebruiken. Een geuzennaam dus (vergelijk ‘christenen’).