Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap

Jesaja 61:10–62:3 – Preekinspiratie

Deze passage in de NBV21

10Ik vind grote vreugde in de HEER,

mijn hele wezen jubelt om mijn God.

Hij deed mij het kleed van de redding aan,

hulde mij in de mantel van de gerechtigheid,

zoals een bruidegom een kroon opzet,

zoals een bruid zich tooit met haar sieraden.

11Want zoals de aarde haar gewassen voortbrengt,

zoals een tuin het gezaaide laat ontkiemen,

zo laat God, de HEER, gerechtigheid ontkiemen

en glorie voor het oog van alle volken.

Jesaja 61:10-11NBV21Open in de Bijbel
Vreugde over Jeruzalem

1Omwille van Sion zal ik niet zwijgen,

omwille van Jeruzalem ben ik niet stil,

totdat het licht van haar gerechtigheid daagt

en de fakkel van haar redding brandt.

2Alle volken zullen je gerechtigheid zien,

alle koningen je luister.

Men zal je noemen bij een nieuwe naam

die de HEER zelf heeft bepaald.

3Je zult een schitterende kroon zijn

in de hand van de HEER,

een koninklijke tulband

in de hand van je God.

Jesaja 62:1-3NBV21Open in de Bijbel

Waar gaat het om in dit gedeelte?

Bekijk of luister

Video volgt

Ter inspiratie: Het onstuitbaar ontkiemen van Gods gerechtigheid en redding

Wie weleens door de bossen fietst kent het verschijnsel van boomwortels die door het asfalt breken. Voor het fietsen is het mogelijk storend, maar het straalt ook iets onstuitbaars uit: de wortels dringen zich niet te stoppen door het asfalt heen. Het is precies deze natuurkracht die door de profeet wordt aangegrepen als beeld voor het onvermijdelijk doorbreken van Gods gerechtigheid. Het ontkiemt ‘zoals de aarde haar gewassen voortbrengt’ (Jes. 61:11).

Tegelijk zagen degenen die deze profetie voor het eerst hoorden zogezegd meer asfalt dan opkomende wortels. Ze woonden in een land in puin, er lijkt weinig van Gods grote beloftes terecht te komen. Je kunt er moedeloos van worden. Elders spreekt de profeet zijn volksgenoten aan op wat ze anders kunnen en moeten doen om uit deze puinhoop te komen. Maar hier wordt om hoop te houden benoemd wat uiteindelijk de uitkomst zal zijn: licht sterker dan de duisternis.

In de traditie van het westerse christendom wordt deze passage gelezen nét na Kerst. Het is dan nog altijd midden in de winter, de aarde is letterlijk dor en doods. Er lijkt weinig reden tot hoop, ook al is het Kerstkind geboren. ‘Kanonnen dreunen weer, als de lichtjes doven,’ dichtte Willem Wilmink. Tegelijk, zo laat de profeet zien, blijft het van belang om juist dan niet te zwijgen. Maar te blijven spreken over en verlangen naar het Jeruzalem dat God voor ogen staat: een lichtend baken van Gods redding en gerechtigheid. Niet zwijgen, maar blijven spreken totdat de nieuwe realiteit zich aandient. In het vaste vertrouwen dat die hoe dan ook door zal breken, als wortels door het asfalt heen.

Meer weten?

Wil je op het gebied van exegese gelijk meer weten over deze passage?

Op deze pagina vind je aantekeningen bij de tekst en meer informatie over de opbouw en context.

Hier lees je deze tekst in verschillende vertalingen.

En wanneer je een Plus-account hebt, vind je hier de passage in verschillende vertalingen met aantekeningen (tip: zet bij ‘Persoonlijk’ ‘Toon voetnoten’ en ‘Toon verwijzingen’ aan).

Op deze pagina:

... vind je in video-vorm en tekst inspiratie voor de preek verbonden aan de kern van dit Bijbelgedeelte.

Jesaja roept in dit gedeelte op om ondanks ontmoedigende omstandigheden toch vast te houden aan het onvermijdelijk doorbreken van Gods belofte van redding en recht.

Je vindt op deze pagina ook links naar meer achtergrondinformatie bij deze passage. Dit alles helpt je om een goed onderbouwde en inspirerende preek te maken die ingaat op actuele vragen.

Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.25.2
Volg ons