Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap

Dag 5 | Een zoon voor Zacharias en Elisabet

Bijbeltekst(en)

Proloog

1Nadat reeds velen zich tot taak hebben gesteld om verslag te doen van de gebeurtenissen die zich in ons midden hebben voltrokken, 2en die ons zijn overgeleverd door degenen die vanaf het begin ooggetuigen zijn geweest en dienaren van het Woord zijn geworden, 3leek het ook mij goed om alles van de aanvang af nauwkeurig na te gaan en deze gebeurtenissen in ordelijke vorm voor u, hooggeachte Theofilus, op schrift te stellen, 4om u te overtuigen van de betrouwbaarheid van de zaken waarin u onderricht bent.

Aankondiging van de geboorte van Johannes

5Toen Herodes koning van Judea was, leefde er een priester die Zacharias heette en tot de priesterafdeling van Abia behoorde. Zijn vrouw, Elisabet, stamde af van Aäron. 6Beiden waren rechtvaardig in Gods ogen en leidden een onberispelijk leven, geheel volgens de geboden en wetten van de Heer. 7Ze hadden geen kinderen, want Elisabet was onvruchtbaar, en beiden waren al op leeftijd.

8Toen de afdeling van Zacharias aan de beurt was om de priesterdienst te vervullen, 9werd er volgens het gebruik van de priesters geloot en werd Zacharias aangewezen om het reukoffer op te dragen in het heiligdom van de Heer. 10De samengestroomde menigte bleef buiten staan bidden terwijl het offer werd gebracht. 11Opeens verscheen hem een engel van de Heer, die aan de rechterkant van het reukofferaltaar stond. 12Zacharias schrok hevig bij het zien van de engel en hij werd door angst overvallen. 13Maar de engel zei tegen hem: ‘Wees niet bang, Zacharias, je gebed is verhoord: je vrouw Elisabet zal je een zoon baren, en je moet hem Johannes noemen. 14Vreugde en blijdschap zullen je ten deel vallen, en velen zullen zich over zijn geboorte verheugen. 15Hij zal groot zijn in de ogen van de Heer, en wijn of bier zal hij niet drinken. Hij zal vervuld worden van de heilige Geest terwijl hij nog in de schoot van zijn moeder is, 16en hij zal velen uit het volk van Israël naar de Heer, hun God, terugbrengen. 17Hij zal voor Hem uit gaan met de geest en de kracht van Elia, om ouders met hun kinderen te verzoenen en om van zondaars rechtvaardigen te maken, en zo zal hij voor de Heer een volk gereedmaken.’

18Zacharias vroeg aan de engel: ‘Hoe kan ik weten of dat waar is? Ik ben immers een oude man en ook mijn vrouw is al op leeftijd.’ 19De engel antwoordde: ‘Ik ben Gabriël, die altijd in Gods nabijheid is, en ik ben uitgezonden om je dit goede nieuws te brengen. 20Maar omdat je geen geloof hebt gehecht aan mijn woorden, die op de voorbestemde tijd in vervulling zullen gaan, zul je stom zijn en niet kunnen spreken tot de dag waarop dit alles gaat gebeuren.’

21De menigte stond buiten op Zacharias te wachten, en de mensen vroegen zich af waarom hij zo lang in het heiligdom bleef. 22Maar toen hij naar buiten kwam, kon hij niets tegen hen zeggen. Ze begrepen dat hij in het heiligdom een visioen had gezien; hij maakte gebaren tegen hen, maar spreken kon hij niet. 23Toen zijn tempeldienst voorbij was, ging hij terug naar huis.

24Korte tijd later werd zijn vrouw Elisabet zwanger. Ze leefde vijf maanden lang in afzondering en zei bij zichzelf: 25De Heer heeft zich mijn lot aangetrokken. Hij heeft dit voor mij gedaan opdat de mensen me niet langer verachten.

Lucas 1:1-25NBV21Open in de Bijbel

De tekst gaat over Zacharias en Elisabet, een kinderloos echtpaar dat afstamt van de priesters. Ze zijn vroom en onberispelijk, maar lijden onder hun onvruchtbaarheid. Zacharias krijgt de eer om het reukoffer te brengen in de tempel, terwijl het volk buiten bidt. Daar verschijnt een engel, die hem vertelt dat zijn gebed verhoord is en dat hij een zoon zal krijgen. Die zoon moet Johannes heten, wat betekent dat God genadig is. Hij zal een nazireeër zijn, iemand die zich helemaal aan God wijdt. Hij zal vervuld zijn met de heilige Geest en velen tot God brengen. Hij zal optreden als een profeet in de geest van Elia, om het volk voor te bereiden op de komst van de Heer.

Je krijgt de indruk van uitzichtloosheid, eenzaamheid en zorg te midden van een verder heel succesvol leven. Deze scherpe tegenstelling bereikt haar hoogtepunt wanneer Zacharias het heiligdom binnengaat en het reukoffer brengt, terwijl het ‘hele volk’ buiten staat te bidden. Het is de hoogste eer in de persoonlijk meest uitzichtloze toestand. Het verschijnen van de engel past wat dramatiek betreft bij dit moment.

In deze eerste scène van het Lucas-evangelie gaat het om een persoonlijke crisis, van Zacharias en Elisabet, die tegelijkertijd uitdrukking is van een crisis van het volk Israël. In beide gevallen is de situatie uitzichtloos. Het persoonlijke en het gemeenschappelijke vallen zo samen.

In Numeri 6 worden de voorschriften voor nazireeërs beschreven worden. Door als je Nazireeër aan God te wijden leef je heel anders dan andere mensen. Zijn er dingen die je in je eigen leven anders doet dan andere mensen vanwege je geloof? Wat voor gevolgen heeft dat?

Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.18.8
Volg ons