1Gebed van een ongelukkige die dreigt te bezwijken en zijn klacht uitstort voor de HEER.
2HEER, hoor mijn gebed,
laat mijn hulpkreet U bereiken.
3Verberg uw gelaat niet voor mij,
nu ik in nood verkeer.
Wil naar mij luisteren,
antwoord mij haastig nu ik roep.
4Mijn dagen vervliegen als rook,
mijn gebeente gloeit als vuur.
5Mijn hart is verschroeid en verdord als gras,
ik vergeet mijn brood te eten.
6Ik ben door mijn klagen
tot op het bot vermagerd.
7Ik ben als een uil in de woestijn,
een steenuil in een verlaten bouwval,
8slaap ken ik niet, ik ben eenzaam
als een vogel op het dak.
9Mijn vijanden honen mij weg,
heel de dag word ik bespot en verwenst.
10As is het brood dat ik eet,
het water dat ik drink vermeng ik met tranen,
11want uw toorn is tegen mij ontbrand,
U tilde mij op en smeet mij neer.
12Mijn dagen gaan heen als een schaduw,
ik moet verdorren als gras.
13Maar U, HEER, troont voor eeuwig,
uw roem zal duren, geslacht na geslacht.
14U zult opstaan en u over Sion ontfermen,
de tijd van genade is gekomen, dit is het uur,
15want uw dienaren hebben de stenen van Sion lief,
de ruïnes vervullen hen met deernis.
