Profetie over Moab

Bij mijn bezoek aan Jordanië realiseerde ik me dat het land óók een Bijbels land omdat het koninkrijk Moab er lag. De Moabieten waren bepaald geen vrienden van de Israëlieten. In deze profetie uit Jesaja horen we hoe de Moabieten verslagen zijn, net als een flink aantal andere vijanden van Israël. De profetie laat zien dat God zijn mensen helpt – in dit geval heel concreet door de vijand te verslaan.

In de tekst wordt een aantal steden uit Moab genoemd. Nebo kennen we van de berg waar Mozes uitkijkt over het land. Maar ook wordt de stad ‘Medeba’ genoemd. Tegenwoordig heet die stad Madaba, en in die stad is een ongelooflijk bijzonder mozaïek gevonden, uit de zesde eeuw na Christus. Het is de plattegrond van het heilige land. Niet alles is bewaard gebleven, maar je kunt toch nog heel wat steden uit het toenmalige land zien op het mozaïek – zoals Jeruzalem met zijn poorten, en Jericho. Je ziet de Jordaan, en je ziet de Dode Zee (het zoutgehalte is te zien aan de dode vissen).

Het mozaïek komt uit de tijd voordat de Islam ontstond. In de woestijn aan de oostkant van de Dode Zee en de Jordaan waren toen veel kloosters – het was echt een christelijk gebied. Omdat het land nu grotendeels islamitisch is, realiseer je je bijna niet dat dit echt de bakermat van het christendom is; toen in onze contreien nog helemaal geen christendom was, bloeiden hier de kloosters en de kerken. Het beroemde Madaba-mozaïek is daar een getuige van. Hoewel de plaats Madaba dus Bijbels is, genoemd in Jesaja, was Jordanië toen het mozaïek gemaakt werd, allang geen Moab meer!

Hoe kan deze gedachte je helpen om met de tegenstellingen tussen volken om te gaan die in onze tijd spelen?