Dienaar zonder én met hoofdletter
Bijbeltekst(en)
Ruth 4
Tussen de tekst van gisteren, op de dorsvloer, en het verhaal van vandaag zit een scene in de stadspoort. Wat in het donker op de dorsvloer is afgesproken, is overdag, met getuigen erbij, bezegeld.
Aan het begin van het verhaal van Ruth leek alles verloren. Ziekte en dood voerden de boventoon. Nu, in de laatste verzen, is de omkering die al in hoofdstuk 2 was begonnen compleet. Juist de Moabitische Ruth heeft het door haar moed en trouw mogelijk gemaakt dat het verhaal van Naomi een nieuwe wending krijgt. En niet alleen het verhaal van Naomi: de geslachtslijst waarmee het verhaal sluit, is allesbehalve een saaie opsomming van namen. Het is het getuigenis dat de God die al generaties met zijn volk meegaat (Peres was een zoon van Juda, honderden jaren voordat het verhaal van Ruth zich afspeelde), dat ook in de toekomst zal doen. Uit de lijn van Obed – zijn naam betekent dienaar – zal uiteindelijk de Zoon van David voortkomen die Gods Dienaar met een hoofdletter genoemd zal worden.
Wat vind je ervan dat de buurvrouwen de pas geboren baby ‘Obed’, ‘dienaar’ noemen?