Numeri 33

₁Dit binne de reizen fan ’e Israeliten, sa’t se dy ûnder Mozes en Aäron makke hawwe nei’t se mei har legerôfdielings út Egypte tein wienen. ₂Op befel fan de Heare hat Mozes de pleisterplakken fan har reizen opskreaun. Dit binne de pleisterplakken op har reizen: ₃Hja brieken op fan Ramses; op ’e fyftjinde dei fan ’e earste moanne binne de Israeliten ûnder de hoede fan heger hân op reis gien foar de eagen fan hiele Egypte. ₄Wilens wienen de Egyptners dwaande al har earstlingssoannen te begraven dy’t de Heare by harren deadlik rekke hie. Ek oer al har goaden hie de Heare rjochtdei hâlden. ₅Sa brieken de Israeliten op fan Ramses en legeren har te Sûkkot. ₆Hja brieken op fan Sûkkot en legeren har te Etam oan ’e râne fan ’e woestyn. ₇Hja brieken op fan Etam en swaaiden op nei Py-Hachirot, dat foar Baäl-Sefon oer leit en legeren har foar Migdol. ₈Hja brieken op foar Hachirot (wei) en stieken oer, dwers troch de see hinne nei de woestyn. Hja gongen trije deireizen de woestyn Etam yn en legeren har te Mara.

₉Nei’t se fan Mara opbrutsen wienen, kamen se te Elim; yn Elim wienen tolve wetterwellen en santich palmbeammen; dêr sloegen se har kamp op. ₁₀Hja brieken op fan Elim en legeren har oan ’e Reidsee. ₁₁Hja brieken op fan ’e Reidsee en legeren har yn ’e woestyn Sin. ₁₂Hja brieken op út ’e woestyn Sin en legeren har te Dofka. ₁₃Hja brieken op fan Dofka en legeren har te Alûsj. ₁₄Hja brieken op fan Alûsj en legeren har te Refidim; mar dêr wie foar it folk gjin wetter om te drinken. ₁₅Hja brieken op fan Refidim en legeren har yn ’e woestyn Sinai. ₁₆Hja brieken op út ’e woestyn Sinai en legeren har te Kibrot-Hattaäwa. ₁₇Hja brieken op fan Kibrot-Hattaäwa en legeren har te Chazerot. ₁₈Hja brieken op fan Chazerot en legeren har te Ritma. ₁₉Hja brieken op fan Ritma en legeren har te Rimmon-Pêres. ₂₀Hja brieken op fan Rimmon-Pêres en legeren har te Libna. ₂₁Hja brieken op fan Libna en legeren har te Rissa. ₂₂Hja brieken op fan Rissa en legeren har te Kehélata. ₂₃Hja brieken op fan Kehélata en legeren har by de berch Sjêfer. ₂₄Hja brieken op by de berch Sjêfer wei en legeren har te Charada. ₂₅Hja brieken op fan Charada en legeren har te Makhelot. ₂₆Hja brieken op fan Makhelot en legeren har te Tachat. ₂₇Hja brieken op fan Tachat en legeren har te Tarach. ₂₈Hja brieken op fan Tarach en legeren har te Mitka. ₂₉Hja brieken op fan Mitka en legeren har te Chasjmona. ₃₀Hja brieken op fan Chasjmona en legeren har te Moserot. ₃₁Hja brieken op fan Moserot en legeren har te Bene-Jaäkan. ₃₂Hja brieken op fan Bene-Jaäkan en legeren har te Chor-Haggidgad. ₃₃Hja brieken op fan Chor-Haggidgad en legeren har te Jotbata. ₃₄Hja brieken op fan Jotbata en legeren har te Abrona. ₃₅Hja brieken op fan Abrona en legeren har te Esjon-Gêber. ₃₆Hja brieken op fan Esjon-Gêber en legeren har yn ’e woestyn Sin, en wol te Kadesj. ₃₇Hja brieken op fan Kadesj en legeren har by de berch Hor op ’e grins fan Edom.

₃₈Op befel fan de Heare gong pryster Aäron doe de berch Hor op en stoar dêr yn it fjirtichste jier dat Israel út Egypte tein wie, op ’e earste dei fan ’e fyfte moanne. ₃₉Aäron wie hûnderttrijeëntweintich jier âld doe’t er stoar op ’e berch Hor. ₄₀De Kanaäniten, benammen kening Arad, dy’t yn it Suderlân fan Kanaän wenne, hienen al heard, dat de Israeliten dêroan kamen.

₄₁Hja brieken op fan ’e berch Hor en legeren har te Salmona. ₄₂Hja brieken op fan Salmona en legeren har te Pûnon. ₄₃Hja brieken op fan Pûnon en legeren har te Obot. ₄₄Hja brieken op fan Obot en legeren har te Ijje-Haäbarim (Dat binne de púnfallen fan Abarim). ₄₅Hja brieken op fan Ijjim en legeren har te Dibon-Gad. ₄₆Hja brieken op fan Dibon-Gad en legeren har te Almon-Diblataïm. ₄₇Hja brieken op fan Almon-Diblataïm en legeren har yn ’e bergen fan Abarim foar de Nebo oer. ₄₈Hja brieken op út ’e bergen fan Abarim en legeren har yn ’e flakten fan Moäb oan ’e Jordaan by Jericho. ₄₉Hja legeren har by de Jordaan lâns fan Bet-Hasjimot ôf oan Abel-Hasjittim ta yn ’e flakten fan Moäb.

₅₀De Heare spriek Mozes oan yn ’e flakten fan Moäb oan ’e Jordaan by Jericho en sei: ₅₁Sprek de Israeliten ta en sis tsjin harren: As jim de Jordaan oergeane nei Kanaän, ₅₂dan moatte jimme alle bewenners fan it lân ferdriuwe, al har stiennen en getten bylden ferniele en al har offerhichten ferrinnewearje. ₅₃Jim moatte it lân yn erfbesit nimme en deryn wenje, want Ik jou it jim yn erfbesit. ₅₄Jim moatte inoar it lân troch it lot as erfskip tawize ûnder jimme famyljes. Oan in grutte famylje moatte jimme in grut stik, oan in lytse in lytser stik as erfbesit tameitsje; wêr’t immens lot op falt, dat sil sines wêze, neffens jimme foarfaars stammen moatte jimme inoar it erfbesit tawize. ₅₅Mar as jimme de bewenners net út it lân ferdriuwe, dan sille hja dy’t jimme dêr oerbliuwe litte, jimme wurde as toarnen yn jimme eagen en as stikels yn jimme siden; se sille jim derûnder krije yn it lân dêr’t jim wenje. ₅₆Wat Ik mei harren fan doel wie, dat doch Ik dan mei jimme.