Leviticus 11

₁De Heare spriek mei Mozes en Aäron en sei tsjin har: ₂Sis tsjin ’e Israeliten: Fan alle lândieren binne dit de bisten dy’t jimme ite meie: ₃Alle fee mei spjalte kleien, mar dan ek hielendal spjalt, en dat wjerkôget, meie jimme fan ite.

₄Fan ’e dieren dy’t wjerkôgje of dy’t spjalte kleien hawwe, meie jimme lykwols dizze net ite: de kamiel, want dy wjerkôget wol, mar hat gjin spjalte kleien. Dy is jimme ûnrein. ₅Ek de klipdas net, want dy wjerkôget wol, mar hat gjin spjalte kleien. Dy is ûnrein foar jimme. ₆Ek de hazze net, want dy wjerkôget wol, mar hat gjin spjalte kleien. Dy is ûnrein foar jimme. ₇Ek de baarch net, want dy hat wol spjalte kleien, ja sels folslein spjalte kleien, mar dy wjerkôget net. Dy is ûnrein foar jimme. ₈Fan har fleis meie jim net ite en har ies net oanreitsje. Hja binne ûnrein foar jimme.

₉Fan alles dat yn it wetter libbet meie jimme dit ite: Alles yn it wetter, yn ’e seeën en de rivieren, dat finnen en skobben hat, meie jim ite. ₁₀Mar alles yn ’e seeën en de rivieren dat gjin finnen en skobben hat ûnder al it lytsguod dat yn it wetter krioelet, ja ûnder alle libbene wêzens yn it wetter, dat moat jimme in ôfgriis wêze. ₁₁Ja, in ôfgriis sille se jim wêze. Fan har fleis meie jim net ite. Ek fan har ies sille jim grize. ₁₂Alles yn it wetter dat gjin finnen of skobben hat, dat moat jimme in ôfgriis wêze.

₁₃Under de fûgels sille jimme fan dizze in ôfgriis hawwe; hja meie net iten wurde, in ôfgriis binne se: de earn, de see-earn, de burdgier, ₁₄de wou, alle soarten fan gieren, ₁₅alle soarten fan ravens, ₁₆de strúsfûgel, de ûle, de seekob, alle soarten sparwers, ₁₇de stienûle, de ielgoes, de oehoe, ₁₈de wite ûle, de pilekaan, de iesgier, ₁₉de earrebarre, alle soarten fan reagers, de hûpe en de flearmûs.

₂₀Alle lytsguod dat wjukken hat en op fjouwer poaten rint, sil jimme in ôfgriis wêze. ₂₁Dizze lykwols meie jim fan alle lytsguod dat op fjouwer poaten giet wol ite: dy’t boppe syn poaten krinkels hat om dêrmei oer de grûn te springen. ₂₂Dizze meie jim dêrfan ite: alle soarten fjildsprinkhoannen, alle soarten gershippers, alle soarten treksprinkhoannen en alle soarten lytse sprinkhoannen. ₂₃Mar alle oare soarten lytsguod dat wjukken hat en op fjouwer poaten giet, sille jimme in ôfgriis fan hawwe.

₂₄Dizze dieren sille jimme ûnrein fan wurde; elk dy’t har ies oanrekket, sil ûnrein wêze oan ’e jûn ta ₂₅en elk dy’t wat fan har ies draacht, moat syn klean waskje en sil oan ’e jûn ta ûnrein wêze: ₂₆fan alle bisten dy’t wol spjalte kleien hawwe, mar net folslein spjalt en dy net wjerkôgje. Dy sille ûnrein foar jimme wêze. Elk dy’t har oanrekket sil ûnrein wurde. ₂₇Ek alles dat ûnder de fjouwerfuottige dieren op ’e soallen giet, sil ûnrein foar jimme wêze. Elk dy’t har ies oanrekket, sil oan ’e jûn ta ûnrein wêze. ₂₈Dy’t har ies droegen hat, moat syn klean waskje en sil oan ’e jûn ta ûnrein wêze. Unrein sille se jimme wêze.

₂₉En dizze sille jim ûnrein wêze ûnder it lytsguod dat oer ’e grûn krûpt: de mol, de mûs en alle soarten podden, ₃₀de stikelbaarch, de lânkrokodil, de hagedis, de slak en it kameleön. ₃₁Dy sille fan alles dat krûpt jimme ûnrein wêze. Elk dy’t har oanrekket as se dea binne, sil oan ’e jûn ta ûnrein wêze. ₃₂Alles dêr’t ien fan dizze bisten op falt as se dea binne, oft it no in ding fan hout is, kleanguod, lear of in sek of hokker stik ark ek dat by it wurk brûkt wurdt, dan moat dat yn it wetter set wurde. It is ûnrein oan ’e jûn ta en dan is it wer rein. ₃₃Falt sa’n dea bist yn in ierden pôt, dan sil alles dat dêryn is, ûnrein wêze en de pôt moatte jimme stikken slaan. ₃₄Alle itenswaar dêr’t wetter by dien is, sil dan ûnrein wêze en sa ek alle drinken, yn hokfor-krûk it ek mar sit, it sil ûnrein wêze. ₃₅Alles dêr’t wat fan har ies op falt, sil ûnrein wêze. In oven of in stookpôt moat stikken slein wurde. Dy binne en bliuwe jimme ûnrein. ₃₆Mar in saad of in put dêr’t it wetter yn gearrint, sil rein wêze. Dy’t lykwols in ies dêryn oanrekket, sil ûnrein wurde. ₃₇En as der wat fan har ies falt op sied dat foar it siedzjen ornearre is, dan bliuwt dat rein. ₃₈Mar as der wetter by it sied dien is en dêr falt dan wat fan har ies op, dan sil it jimme ûnrein wêze.

₃₉As der fan fee, dat jimme ite meie, in bist deagiet, dan sil hy dy’t it ies dêrfan oanrekket, oan ’e jûn ta ûnrein wêze. ₄₀Dy’t fan syn ies yt, moat syn klean waskje en sil oan ’e jûn ta ûnrein wêze. En dy’t syn ies draacht, moat syn klean waskje en dy sil ek oan ’e jûn ta ûnrein wêze.

₄₁Alle lytsguod dat oer de grûn krûpt, is in ôfgriis. It mei net iten wurde. ₄₂Alles dat him op it liif beweecht en alles dat op fjouwer of mear poaten giet ûnder alle lytsguod dat oer de grûn krûpt, meie jim net ite. Hja binne ommers in ôfgriis. ₄₃Meitsje net in ôfgriis fan jimsels troch it iene of oare krûpend lytsguod. Ferûntreinigje jimme dêr net mei. Jim wurde dêr ûnrein fan.

₄₄Want Ik, de Heare, bin jim God. Soargje derfoar dat jimme hillich binne. Jimme moatte hillich wêze, want Ik bin hillich. Ferûntreinigje jimme net troch it lytsguod dat him oer de grûn beweecht. ₄₅Want Ik, de Heare, haw jim út Egypte helle, dat Ik jimme God wêze soe. Wês dan hillich, want Ik bin hillich.

₄₆Dat is de wet fan it fee, de fûgels en alle libbene wêzens dy’t har yn it wetter bewege en alle libben dat oer de grûn krûpt, ₄₇om skieding te meitsjen tusken ûnrein en rein, tusken dieren dy’t wol en dy’t net iten wurde meie.