Jesaja 39

₁Om ’e selde tiid stjoerde kening Merodak-Baladan fan Babel, soan fan Baladan, in brief en in geskink oan Hizkia, want hy hie heard, dat er siik west hie en wer better wurden wie. ₂Hizkia wie dêr tige bliid mei en hy liet de gesanten syn skathûs sjen: it sulver en it goud, de krûderijen en de kostlike oalje en ek syn hiele wapenhûs en alles wat yn syn skatkeamers te finen wie; der wie neat yn syn paleis en yn syn hiele ryk, dat Hizkia harren net sjen liet.

₃Doe kaam profeet Jesaja by kening Hizkia en frege him: Wat boadskip hienen dy mannen dy’t by jo west hawwe en wêr kamen se wei? Hizkia antwurde: Se kamen út in fier lân, út Babel! ₄Hy frege: Wat hawwe se yn jo paleis sjoen? Doe sei Hizkia: Alles yn myn paleis hawwe se sjoen, der is neat yn myn skatkeamers, dat ik harren net sjen litten haw. ₅Doe sei Jesaja tsjin Hizkia: Hear it wurd fan de Heare Almachtich: ₆Sjoch, der komt in tiid, dat al wat yn jo paleis is en wat jo foarâlden oan hjoed-de-dei ta byinoar garre hawwe, nei Babel brocht wurdt. Der bliuwt neat fan oer, seit de Heare. ₇Fan jo bloedeigen soannen sille se guon meinimme en meitsje har hovelingen yn it paleis fan ’e kening fan Babel. ₈Doe sei Hizkia tsjin Jesaja: It wurd fan de Heare dat jo sprutsen hawwe, is my goed. Mar hy tocht: Salang as ik libje, hâlde wy noch frede en rêst.