2 Kroniken 5

₁Sa kamen alle wurkstikken dy’t Salomo foar it hûs fan de Heare meitsje litten hie, klear. Doe brocht Salomo de wijjeften fan syn heit David deryn; en it sulver, it goud en alle guod brocht er yn ’e skatkeamers fan it hûs fan de Heare.

₂Dêrnei rôp Salomo de âldsten fan Israel en alle stamhaden, de foarsten fan ’e Israelityske stamhuzen te Jeruzalem byinoar om de ferbûnsarke fan de Heare út ’e Davidsstêd – dat is Sion – op te heljen. ₃Sa kamen de mannen fan Israel allegearre by de kening op it feest dat yn ’e sânde moanne hâlden waard. ₄Doe’t alle âldsten fan Israel der wienen, tilden de leviten de arke op ₅en brochten dy oer mei de tinte fan ’e moeting en al it hillige reau dat yn ’e tinte hearde; dat dienen de Levityske prysters. ₆Kening Salomo en de hiele gemeente fan Israel, dy’t by him gearkommen wie, stienen foar de arke en se offeren skiep en kij, safolle dat der gjin tellen of besiferjen oan wie.

₇Doe brochten de prysters de ferbûnsarke fan de Heare te plak yn it binnenste hillichdom fan ’e timpel, it Allerhillichste, ûnder de wjukken fan ’e kearûb-ingels. ₈Want dy ingels hienen de beide wjukken útspraat oer it plak fan ’e arke en bedieken sadwaande de arke mei de draachstokken. ₉De draachstokken wienen sa lang, dat de einen wienen út it Hillige wei te sjen foar it binnenste hillichdom, mar fierder nei bûten ta wienen se net te sjen; dat is sa bleaun oant hjoed-de-dei. ₁₀Yn ’e arke wie oars net as de beide stiennen platen dy’t Mozes der by de Hoareb ynlein hie, doe’t de Heare it ferbûn mei de Israeliten sletten hie nei har úttocht út Egypte. ₁₁No hienen alle prysters dy’t dêr wienen – gjin inkelde ôfdieling útsûndere – har tarist foar dizze hillige plechtichheid. Mar doe’t de prysters út it hillichdom kamen, ₁₂stienen de Levityske sjongers allegearre mei-inoar: Asaf, Heman en Jedûtûn, har soannen en har sibben, yn linnense klean oan ’e eastkant fan it alter, mei bekkens, harpen en lieren, en by harren sa’n 120 prysters, dy’t op ’e trompetten blaasden. ₁₃Doe’t de trompetters en de sjongers allegearre mei inoar ienstimmich har lûd hearre lieten om de Heare te loovjen en te priizjen, doe’t se de stim útsetten by trompetten, bekkens en oare ynstruminten mei it:

‘Loovje de Heare, want Hy is goed,

syn goedens is de ein fan wei’,

doe op dat eigenste momint kaam der in wolk en it hûs fan de Heare waard der hielendal fol fan; ₁₄dat de prysters koenen fanwegen dy wolk net iens op har post bliuwe, want de hearlikheid fan de Heare naam it godshûs hielendal yn beslach.