Een beetje geduld alstublieft
Door Katelijne Depoortere
‘Ik stond niet als eerste in de rij toen het geduld werd uitgedeeld,’ hoor ik vaak om mij heen. Voor mij gold anders: als klein kind kon ik uren in de wachtkamer van de dokter doorbrengen, zonder op mijn kleine stoeltje een vin te verroeren, terwijl bij de volwassenen meerdere zuchten erop wezen dat er vanbinnen iets van ongeduld borrelde. Toch kan ik vandaag niet zeggen dat geduld mijn sterkste kant is. Paulus noemt het niet voor niets ‘een vrucht van de Geest’.
Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
Galaten 5:22-23a
Als je moet wachten
De wachtkamer van de dokter, de rij bij de bakker, de telefoonlijn van je telecomoperator … ze stellen ons op de proef. Maar er zijn natuurlijk ook andere voorbeelden. Hoe vaak mag een dementerende hetzelfde verhaal vertellen? Hoe lang mag een oorlog duren waarin je zoon gedwongen wordt te vechten? Hoe lang houdt een politiek gevangene het uit in een cel zonder matras en de nodige medicijnen?
Het zijn de verhalen van de Russisch-Oekraïense oorlog, van Iran en Kameroen, van jou en mij. En het zijn de verhalen van Jozef, die werd verkocht en jarenlang onschuldig in de gevangenis zat. Van Abraham en Sarah die nog een kind zouden krijgen, maar daar na de eerste belofte nog een kwarteeuw op moesten wachten. Het is het verhaal van de verlaten Vader, die onophoudelijk op de uitkijk bleef staan tot zijn weggelopen zoon naar huis terugkeerde.
Onze Bijbelse vrienden vertrouwden op God. Vertrouwden werkelijk, steunden op Gods beloften: IK BEN bij je. Het komt goed. Zij vertrouwden, zij geloofden, tegen het ‘rationele beter-weten’ in. Ze zagen het niet, het licht in de tunnel, maar ze wisten dat het er wel was.
Licht aan het einde van de tunnel
Ik denk dat juist daar het geheim zit: In ons natuurlijke leven, in wat wij fysiek kunnen waarnemen, zien wij vaak niet het einde, niet een goede uitkomst. In het geestelijke zijn wij – dankzij Jezus’ leven, lijden, sterven en opstaan – met God verbonden. En deze verbinding is op zichzelf al het licht aan het eind van de tunnel.
Daarom kon Jezus zeggen:
Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten. Verheug je en juich, want je zult rijkelijk worden beloond in de hemel; zo immers vervolgden ze vóór jullie de profeten.
Matteüs 5:11-12
Het gaat hierin niet enkel om een verre toekomst. ‘Gelukkig’ in de Bijbel betekent ‘op de rechte weg naar God’, niet ver bij Hem vandaan.
Onderweg in ons leven met God zien wij heel wat lichtpuntjes die in de richting van zijn belofte wijzen, ervaringen waarin wij Gods hand en aanwezigheid herkennen. Hij werkt voor ons, met ons en in ons.
Wanneer we van nature niet geduldig zijn, niet vreugdevol, niet beheerst, niet zachtmoedig, biedt Gods Geest ons aan om met Hem samen te werken. Om in gebed en Bijbellezen, in stille tijd, te groeien. De Geest brengt je binnen wat moet en wat kan veranderen, geeft je inspiratie, schenkt je moed en doorzettingsvermogen.
Dus stond je niet als eerste in de rij toen het geduld werd uitgedeeld? De Geest staat klaar om het jou te geven. Stap voor stap vooruit. Een beetje geduld, alstublieft.
Katelijne Depoortere, Predikant van De OlijftakBrasschaat
Leesplan vrucht van de Geest
We nodigen je uit om met dit leesplan jouw kompas te ijken, om de Geest jouw richtingaanwijzer te laten zijn. Elke aflevering staat er een vrucht van de Geest centraal waar we dieper induiken. Dit leesplan vind je in de app Mijn Bijbel.