Huwelijk

Anders dan bij ons is in het Oude Testament het gearrangeerde huwelijk het meest gebruikelijk. Bij het romantische huwelijk zoals wij dat kennen, trouwen twee mensen met elkaar omdat zij van elkaar houden. Bij het gearrangeerde huwelijk houden twee mensen van elkaar omdat zij met elkaar getrouwd zijn. In het eerste geval ligt de klemtoon op de natuurlijke aantrekkingskracht tussen twee individuen, in het tweede geval op het huwelijk als onderdeel van het bredere sociale verband van de familie en de wil van zowel partners als hun beider families om het huwelijk te laten slagen. De grote veronderstelling achter alle wetgeving rond het huwelijk in het Oude Testament is de aanwezigheid van de familie en clan als primaire sociale eenheid in de samenleving.

Een man nam ten huwelijk, een vrouw werd ten huwelijk genomen en daarmee kwam zij onder het gezag van haar man. De bruidegom betaalde een bruidsschat aan zijn schoonvader. Het Hebreeuwse werkwoord voor ‘huwen’ heeft dezelfde stam als het werkwoord voor ‘in bezit nemen’. In lijn hiermee lijkt de geslachtsdaad het moment van de huwelijksvoltrekking (Deut. 22:13-21,28-29).