Het huwelijk in de Bijbel

In deze beschouwing wordt het huwelijk in het Oude en Nieuwe Testament onderzocht, waarbij het verschil tussen gearrangeerde huwelijken en romantische huwelijken wordt belicht. Het Oude Testament legt de nadruk op sociale binding en het verkrijgen van zonen, terwijl het Nieuwe Testament monogamie, liefde en heiliging centraal stelt.

Anders dan bij ons is in het Oude Testament het gearrangeerde huwelijk het meest gebruikelijk. Bij het romantische huwelijk zoals wij dat kennen, trouwen twee mensen met elkaar omdat zij van elkaar houden. Bij het gearrangeerde huwelijk houden twee mensen van elkaar omdat zij met elkaar getrouwd zijn. In het eerste geval ligt de klemtoon op de natuurlijke aantrekkingskracht tussen twee individuen, in het tweede geval op het huwelijk als onderdeel van het bredere sociale verband van de familie en de wil van zowel partners als hun beider families om het huwelijk te laten slagen. De grote veronderstelling achter alle wetgeving rond het huwelijk in het Oude Testament is de aanwezigheid van de familie en clan als primaire sociale eenheid in de samenleving.