Wie was Jozua in de Bijbel?

Jozua is de opvolger van Mozes. Hij zorgt ervoor dat het volk van Israël het land Kanaän in bezit neemt. De verovering van dit beloofde land wordt beschreven in het bijbelboek Jozua, dat naar hem genoemd is.

De naam Jozua betekent: De HEER helpt. Jozua krijgt deze naam van Mozes in Numeri 13:16. Jozua heette oorspronkelijk Hosea, wat hetzelfde betekent. In het Grieks wordt de naam Jozua weergeven met ‘Jezus’.
Jozua is ook de naam van de hogepriester uit de tijd van Haggai en Zacharia (Haggai 1:1; Zacharia 3:1).

Jozua is de zoon van Nun, en hoort bij de stam Efraïm. Mozes geeft hem samen met elf vertegenwoordigers van de andere stammen de opdracht om het land Kanaän te verkennen (Numeri 13). Tien verkenners komen terug met sombere verhalen, maar Jozua en Kaleb benadrukken dat ze met Gods hulp het land kunnen veroveren. Omdat het volk hen niet gelooft, moeten de Israëlieten voor straf veertig jaar door de woestijn zwerven.

Tijdens het leiderschap van Mozes heeft Jozua al een belangrijke rol. Jozua is de legeraanvoerder in het gevecht met de Amalekieten (Exodus 17:8-16). En hij mag met Mozes de berg op, als Mozes van God de tien geboden krijgt (Exodus 24:13). Na de dood van Mozes neemt Jozua de leiding van hem over (Deuteronomium 31:7-8).
Het was Mozes’ taak om de Israëlieten uit Egypte te leiden. De taak van Jozua is om het volk naar Kanaän te brengen en het land te veroveren. Jozua doet dit door de instructies van Mozes uit te voeren, te herhalen en concreet in te vullen.

Zoals Mozes de Israëlieten door de Rode Zee leidde, zo leidt Jozua hen door de rivier de Jordaan. Als Jozua een ontmoeting heeft met God, moet hij net als Mozes zijn sandalen uittrekken (Exodus 3:5; Jozua 5:15).
De eerste belangrijke stad die de Israëlieten onder leiding van Jozua veroveren is Jericho. Daarna veroveren ze de rest van Kanaän en wordt het land verdeeld onder de stammen van Israël.

In het bijbelboek Jozua lezen we hoe de verovering van Kanaän onder leiding van Jozua verloopt. Het boek eindigt met een afscheidsrede van Jozua en met zijn dood en begrafenis (Jozua 24).