Wie was Sallum in de Bijbel?

Sallum is de naam van een koning van Israël. Hij regeert slechts een maand in het jaar 746 voor Christus.

De naam Sallum is waarschijnlijk een korte vorm van Mesullam en betekent: Hij is gegeven als vervanger.
Vijftien personen in het Oude Testament hebben de naam Sallum. De bekendste is Sallum, de zoon van koning Josia. Als hij zijn vader is opgevolgd als koning (2 Koningen 23:31-35), krijgt hij de naam Joachaz.

Sallum komt door een staatsgreep tegen koning Zecharja aan de macht (2 Koningen 15:10). Hij is waarschijnlijk afkomstig uit het gedeelte van het noordelijke rijk Israël dat ten oosten van de Jordaan ligt. Daar is verzet opgekomen tegen de politiek van de koning in Samaria, de hoofdstad van Israël ten westen van de Jordaan. Ook de latere koning Pekach komt uit het gebied ten oosten van de Jordaan (2 Koningen 15:29).
Lang regeert Sallum niet, want ook hij wordt het slachtoffer van een aanslag (2 Koningen 15:14). Uit de opeenvolgende samenzweringen blijkt hoe instabiel de regering van het noordelijke rijk Israël is geworden na de dood van de sterke koning Jerobeam II (2 Koningen 14:23-29). De profeet Hosea beschrijft hoe de ene na de andere koning uit de weg wordt geruimd (Hosea 7:6-7). En dat terwijl het koninkrijk van buitenaf wordt bedreigd: koning Tiglatpileser III van Assyrië zal het land spoedig bezetten en veel belasting eisen (2 Koningen 15:19-20).

In de bijbelboeken 1 en 2 Koningen staat van elke koning van Israël en Juda een beoordeling. Bij Sallum ontbreekt die beoordeling. Hij heeft tenslotte maar één maand geregeerd.