Barnabas

Barnabas is een belangrijke apostel die het goede nieuws vertelt aan Joden en niet-Joden. Hij reist veel samen met Paulus.

De naam Barnabas

Volgens Handelingen 4:36 betekent de naam Barnabas: zoon van de vertroosting. Die naam komt van de Hebreeuwse woorden bar (zoon) en neboea (troost). Barnabas is niet zijn echte naam, het is een bijnaam die de apostelen hem geven. Zijn echte naam is Josef. Hij is vernoemd naar Jozef, de zoon van Jakob, uit Genesis 37-50.

Barnabas en Paulus

Barnabas is een Leviet die van het eiland Cyprus komt en apostel van Jezus wordt. Hij helpt Paulus als die het vertrouwen van de andere apostelen probeert te winnen. Barnabas wordt een metgezel van Paulus, en ze blijven samen een lange tijd in Antiochië om daar over Jezus te vertellen. Barnabas en Paulus reizen samen tijdens hun eerste zendingsreis (Handelingen 13:1-4) en bezoeken daarbij veel synagogen. Sommige toehoorders reageren positief op hun boodschap, andere juist negatief. Tijdens hun reizen krijgen ze ook te maken met geweld. Soms worden ze zelfs (bijna) gestenigd (Handelingen 14:5; Handelingen 14:19).
Aan het begin van hun tweede grote zendingsreis krijgen Paulus en Barnabas ruzie. Barnabas wil Johannes Marcus meenemen, net als bij een vorige reis. Maar Paulus wil dat niet omdat Johannes Marcus hem eerder in de steek heeft gelaten. Daarom gaan Barnabas en Paulus uit elkaar (Handelingen 15:36-39).

Goden in mensengedaanten?

Tijdens hun reizen doen Barnabas en Paulus veel wonderen. Als Paulus een wonder doet in de plaats Lystra, denken de inwoners van die stad dat Paulus en Barnabas goden zijn die in mensengedaante op aarde zijn gekomen. Ze denken dat Barnabas de god Zeus is en Paulus de god Hermes. Paulus en Barnabas maken snel duidelijk dat ze gewoon mensen zijn, en geen goden (Handelingen 14:11-18).

Besnijdenis voor niet-Joodse christenen?

Paulus en Barnabas krijgen onenigheid met andere christenen over de vraag of niet-Joodse christenen besneden moeten worden: Paulus en Barnabas vinden van niet (Handelingen 15:1-2). In zijn brief aan de christenen in Galatië schrijft Paulus dat Barnabas het niet altijd met hem eens is over hoe Joodse en niet-Joodse christenen met elkaar om moeten gaan en aan welke regels ze zich moeten houden (Galaten 2:13). Later wordt er in Jeruzalem door christelijke leiders besloten dat niet-Joodse christenen zich aan vier belangrijke regels moeten houden; de rest van de wet is niet verplicht voor hen. Paulus en Barnabas worden uitgekozen om dit nieuws te vertellen aan de christenen in Antiochië (Handelingen 15:22-35).