Wie waren Marta en Maria in de Bijbel?

₃₈Toen ze verder trokken ging Hij een dorp in, waar Hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die Marta heette. ₃₉Haar zus, Maria, ging aan de voeten van de Heer zitten en luisterde naar zijn woorden. ₄₀Maar Marta werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar gasten. Ze ging naar Jezus toe en zei: ‘Heer, kan het U niet schelen dat mijn zus mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.’ ₄₁De Heer zei tegen haar: ‘Marta, Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je druk over zoveel dingen. ₄₂Er is maar één ding noodzakelijk. Maria heeft het juiste gekozen, en dat zal haar niet worden ontnomen.’

₁Er was iemand ziek, een zekere Lazarus uit Betanië, het dorp waar Maria en haar zus Marta woonden – ₂dat was de Maria die Jezus met olie gezalfd heeft en zijn voeten met haar haar heeft afgedroogd; de zieke Lazarus was haar broer. ₃De zussen stuurden iemand naar Jezus met de boodschap: ‘Heer, uw vriend is ziek.’ ₄Toen Jezus dit hoorde zei Hij: ‘Deze ziekte loopt niet uit op de dood, maar op de eer van God, zodat de Zoon van God geëerd zal worden.’ ₅Jezus hield veel van Marta en haar zus, en van Lazarus. ₆Maar toen Hij gehoord had dat Lazarus ziek was, bleef Hij toch nog twee dagen waar Hij was. ₇Daarna zei Hij tegen zijn leerlingen: ‘Laten we teruggaan naar Judea.’ ₈‘Maar rabbi,’ protesteerden de leerlingen, ‘de Joden wilden U stenigen, en nu wilt U daar toch weer naartoe?’ ₉Jezus zei: ‘Telt een dag niet twaalf uren? Wie overdag loopt, struikelt niet, want hij ziet het licht van deze wereld, ₁₀maar wie ’s nachts loopt, struikelt doordat hij geen licht heeft.’ ₁₁Nadat Hij dat gezegd had zei Hij: ‘Onze vriend Lazarus is ingeslapen, Ik ga hem wakker maken.’ ₁₂De leerlingen zeiden: ‘Als hij slaapt, zal hij wel beter worden, Heer.’ ₁₃Zij dachten dat Hij het over slapen had, terwijl Jezus bedoelde dat hij gestorven was. ₁₄Toen zei Hij hun ronduit: ‘Lazarus is gestorven, ₁₅en om jullie ben Ik blij dat Ik er niet bij was: nu kunnen jullie tot geloof komen. Laten we dan nu naar hem toe gaan.’ ₁₆Tomas (dat is Didymus, ‘tweeling’) zei tegen de anderen: ‘Laten ook wij maar gaan, om met Hem te sterven.’

₁₇Toen Jezus daar aankwam, hoorde Hij dat Lazarus al vier dagen in het graf lag. ₁₈Betanië ligt dicht bij Jeruzalem, op een afstand van ongeveer vijftien stadie, ₁₉en er waren dan ook veel Joden naar Marta en Maria gekomen om hen te troosten nu hun broer gestorven was. ₂₀Toen Marta hoorde dat Jezus onderweg was ging ze Hem tegemoet, terwijl Maria thuisbleef. ₂₁Marta zei tegen Jezus: ‘Als U hier was geweest, Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn. ₂₂Maar zelfs nu weet ik dat God U alles zal geven wat U vraagt.’ ₂₃Jezus zei: ‘Je broer zal uit de dood opstaan.’ ₂₄‘Ja,’ zei Marta, ‘ik weet dat hij bij de opstanding op de laatste dag zal opstaan.’ ₂₅Maar Jezus zei: ‘Ik ben de opstanding en het leven. Wie in Mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, ₂₆en ieder die leeft en in Mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat?’ ₂₇‘Ja, Heer,’ zei ze, ‘ik geloof dat U de messias bent, de Zoon van God die naar de wereld zou komen.’

₂₈Na deze woorden ging ze terug, ze nam haar zus Maria apart en zei: ‘De meester is er, en Hij vraagt naar je.’ ₂₉Zodra Maria dit hoorde ging ze naar Jezus toe, ₃₀die nog niet in het dorp was, maar op de plek waar Marta Hem tegemoet was gekomen. ₃₁Toen de Joden die bij haar in huis waren om haar te troosten, Maria zo haastig zagen weggaan, liepen ze achter haar aan, want ze dachten dat ze naar het graf ging om daar te weeklagen.

₃₂Zodra Maria op de plek kwam waar Jezus was en Hem zag, viel ze aan zijn voeten neer. Ze zei: ‘Als U hier was geweest, Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn!’ ₃₃Jezus zag hoe zij en de Joden die bij haar waren weeklaagden, en Hij ergerde zich. Diep bewogen ₃₄vroeg Hij: ‘Waar hebben jullie hem neergelegd?’ Ze zeiden: ‘Kom maar kijken, Heer.’ ₃₅Jezus begon te huilen, ₃₆en de Joden zeiden: ‘Wat heeft Hij veel van hem gehouden!’ ₃₇Maar er werd ook gezegd: ‘Hij heeft de ogen van een blinde geopend, Hij had nu toch ook de dood van Lazarus kunnen voorkomen?’ ₃₈Weer ergerde Jezus zich. Hij liep naar het graf, een spelonk met een steen voor de opening. ₃₉Hij zei: ‘Haal de steen weg.’ Marta, de zus van de dode, zei: ‘Maar Heer, de stank! Hij ligt er al vier dagen!’ ₄₀Jezus zei tegen haar: ‘Ik heb je toch gezegd dat je Gods grootheid zult zien als je gelooft?’ ₄₁Toen haalden ze de steen weg. Daarop keek Hij omhoog en zei: ‘Vader, Ik dank U dat U Mij hebt verhoord. ₄₂U verhoort Mij altijd, dat weet Ik, maar Ik zeg dit ter wille van al deze mensen hier, opdat ze zullen geloven dat U Mij gezonden hebt.’ ₄₃Daarna riep Hij luid: ‘Lazarus, kom naar buiten!’ ₄₄De dode kwam tevoorschijn, zijn handen en voeten in linnen gewikkeld, en zijn gezicht bedekt door een doek. Jezus zei tegen de omstanders: ‘Maak de doeken los, en laat hem gaan.’

₁Zes dagen voor Pesach ging Jezus naar Betanië, waar Lazarus woonde, die Hij uit de dood had opgewekt. ₂Daar hield men ter ere van Hem een maaltijd; Marta bediende, en Lazarus was een van de mensen die met Hem aanlagen. ₃Maria nam een kruikje vol kostbare, zuivere nardusolie, zalfde daarmee de voeten van Jezus en droogde ze af met haar haar. De geur van de olie trok door het hele huis. ₄Judas Iskariot, een van de leerlingen, degene die Hem zou uitleveren, vroeg: ₅‘Waarom is die olie niet voor driehonderd denarie verkocht om het geld aan de armen te geven?’ ₆Dat zei hij niet omdat hij zich om de armen bekommerde – hij was een dief: hij beheerde de kas en stal eruit. ₇Maar Jezus zei: ‘Laat haar, ze doet dit voor de dag van mijn begrafenis; ₈de armen zijn immers altijd bij jullie, maar Ik niet.’

₉Veel Joden hadden gehoord dat Jezus daar was en gingen naar Hem toe, niet alleen om Hemzelf, maar ook om Lazarus te zien, die Hij uit de dood had opgewekt. ₁₀De hogepriesters beraamden intussen een plan om ook Lazarus te doden, ₁₁omdat hij er de oorzaak van was dat veel Joden naar Jezus gingen en in Hem geloofden.