Wie was Simson in de Bijbel?

Simson geeft leiding aan de strijd van de Israëlieten tegen de Filistijnen. Zijn lange haar maakt hem onoverwinnelijk voor de Filistijnen, totdat hij aan zijn geliefde dit geheim verraadt. Aan het eind van zijn leven geeft God hem nog een keer zijn kracht terug om zich op zijn vijanden te wreken.

De naam Simson wordt in verband gebracht met het Hebreeuwse woord voor ‘zon’. Deze naam zou dan ‘kleine zon’ of ‘zonnekind’ betekenen.
Hebreeën 11:32 noemt Simson een van de geloofshelden, samen met Barak, Gideon en Jefta.

Simson is een rechter uit de stam Dan. Voordat hij geboren werd, vertelde een boodschapper van God aan zijn vader Manoach en zijn vrouw dat zij hem op moesten voeden als een nazireeër. Daarom mag hij geen alcohol drinken of onrein voedsel eten, en zijn haar mag niet geschoren worden.

Zijn lange haar zorgt ervoor dat hij bovenmenselijke sterk is en dat de Filistijnen hem niet te pakken kunnen krijgen. Met zijn blote handen doodt hij een jonge leeuw. En als de Filistijnen proberen hem gevangen te nemen, slaat hij duizend van zijn tegenstanders dood met de kaak van een ezel. De enige zwakke plek die Simson lijkt te hebben, is zijn liefde voor vrouwen.

Simson wordt verliefd op een vrouw die Delila heet. Aan haar verraadt hij het geheim van zijn bovenmenselijke kracht. Als Simson slaapt, scheert Delila zijn lange haar af, zodat hij zijn kracht verliest.
Daarna roept ze de stadsvorsten van de Filistijnen die Simson gevangennemen en zijn ogen uitsteken. De Filistijnen sluiten hem op in de gevangenis, waar hij slavenwerk moet doen. Daar begint zijn haar langzaam weer aan te groeien.

Op een dag halen de Filistijnen Simson uit de gevangenis om hen te vermaken tijdens een feest in de tempel van hun god Dagon. Als Simson bij de twee middelste zuilen staat, vraagt hij God om hem nog een keer zijn kracht terug te geven, zodat hij zich kan wreken op zijn vijanden. Simson duwt de twee zuilen om, waardoor de tempel instort. Zo sterft Simson samen met een groot aantal Filistijnen.