Inleiding Jozua (NBV)

Het boek Jozua beschrijft de verovering van het land Kanaän en de verdeling van het land onder de stammen van Israël. Het boek roept ook op om trouw te leven volgens de wet van Mozes.

Het boek Jozua ontleent zijn naam aan de hoofdpersoon Jozua, de opvolger van Mozes.

Het boek Jozua:

Het boek vertelt over de verovering van Kanaän en de verdeling van het grondgebied onder de stammen van Israël. Hiermee gaat Gods belofte aan de voorouders in vervulling. Maar in dit grotere verhaal gaat het steeds om trouw en gehoorzaamheid aan God en zijn wet. Trouw en gehoorzaamheid zijn de eigenlijke thema’s van Jozua.

In het boek Jozua komen veel verhalen vol met geweld. Veroverde steden moeten met de ban geslagen worden. Dat betekent in zijn meest extreme vorm dat alle mensen en dieren gedood en verbrand moeten worden. En alle spullen moeten aan God gewijd worden. De spullen moeten aan God gewijd worden, omdat hij uiteindelijk degene is die de strijd voert voor de Israëlieten.

Een andere reden dat de Israëlieten al hun vijanden moeten doden, is om te voorkomen dat de Israëlieten zullen worden als die volken. De Israëlieten zijn bevrijd door God en moeten hem alleen dienen. Ze mogen geen andere goden gaan vereren. Het gaat dus om de relatie tussen God en zijn volk.

Het boek Jozua is heeft de stijl van geschiedschrijving, maar het is tegelijk verhalend en verkondigend.

De stijl is tamelijk breedvoerig, zowel in de verhalende gedeelten als in de meer zakelijke lijsten. Die lijsten geven opsommingen van overwonnen koningen en van steden en gebieden die aan de verschillende stammen toegewezen zijn.

Jozua sluit onmiddellijk aan bij de verhalende gedeelten van Deuteronomium. Op grond van de geschiedkundige inhoud wordt Jozua tot de historische boeken gerekend, net als onder andere Rechters, 1 en 2 Samuel.

In de Hebreeuwse Bijbel hoort het boek bij de Vroege Profeten. Het volk wordt in deze boeken steeds herinnerd aan de wet van Mozes en gewaarschuwd tegen het overtreden van de geboden.

Deze boeken zijn geschreven vanuit het perspectief van de ballingschap. Ze bieden dus een blik op hoe de geschiedenis tot de crisis van de ballingschap geleid heeft.

In het boek Jozua zijn drie delen te onderscheiden, waarin het gaat over:

In het eerste deel (Jozua 1-12) wordt verteld hoe de Israëlieten onder leiding van Jozua de Jordaan oversteken. Met Gods hulp wordt het land Kanaän stukje voor stukje veroverd. In hoofdstuk 12 staat een lijst van verslagen koningen.

In het tweede deel (Jozua 13-21) wordt het land onder de stammen verdeeld. Dit gedeelte bevat veel plaatsnamen en grensaanduidingen.

Het derde deel (Jozua 22-24) grijpt terug op het begin: de oostelijke stammen keren terug van de overkant van de Jordaan naar hun eigen grondgebied (vergelijk Jozua 1:12-15 en Jozua 22:1-34).
Daarna neemt Jozua in twee toespraken afscheid van het volk. Hij wijst erop dat Gods beloften vervuld zijn en roept het volk op om geen andere goden te dienen.
Het boek sluit af met een aantal mededelingen, onder andere over de dood van Jozua.