Verdiep je in het Onzevader

Het Onzevader zoals we dat vaak bidden in de kerk, heeft een mooie, uitgebalanceerde opbouw. Na de aanroeping van God komen er drie beden waarin God centraal staat: ‘uw naam’, ‘uw koninkrijk’, ‘uw wil’. Daarna volgen drie beden waarin we God iets ten behoeve van onszelf vragen: ‘geef ons brood’, ‘vergeef ons’ en ‘breng ons niet in verzoeking’. We zien ook dat de laatste ‘uw’-bede langer is dan de eerste twee, en de laatste twee ‘ons’-beden langer zijn dan de eerste, wat het gebed een nog betere cadans geeft bij het uitspreken.

De derde bede en de vijfde bede bevatten allebei een vergelijking. In de derde bede wordt de situatie op aarde vergeleken met die in de hemel: in de hemel wordt Gods wil gedaan en net zo moet dat op aarde gebeuren. En
in de vijfde bede wordt de situatie op aarde met die in de hemel vergeleken: wij (op aarde) spreken uit dat we anderen vergeven wat ze ons schuldig zijn, en vragen God (in de hemel) of hij ook onze schulden wil vergeven. Afstemming tussen hemel en aarde is een belangrijk thema in het Onzevader, en op deze manier literair op een mooie manier vormgegeven.

Het gebed sluit af met een lofprijzing van God. Daarmee geef je als bidder aan dat je reden hebt om te verwachten dat uit zal komen wat je gebeden hebt. God heeft immers de macht en de kracht om het te doen: ‘Want van u is het koninkrijk, en de macht en de kracht, tot in eeuwigheid, amen.’ Ook hier is sprake van een drieslag (koninkrijk, macht en kracht), gevolgd door een bekrachtiging (‘in eeuwigheid, amen’).