₂Jubel voor God, onze sterkte,

juich voor de God van Jakob,

₃zing een lied en sla de tamboerijn,

speel op de harp en de lieflijke lier,

₄blaas op de ramshoorn bij nieuwemaan

en bij vollemaan voor onze feestdag,

₅want dat is een opdracht aan Israël,

een voorschrift van Jakobs God.

₆Daartoe verplichtte Hij Jozef,

toen Hij optrok tegen Egypte.

Onvermoede woorden hoor ik zeggen:

₇‘Ik nam de last van je schouder,

je hand raakte geen draagkorf meer aan.

₈Riep je om hulp, Ik redde uit de nood

en gaf antwoord uit het duister van de donder.

Ik stelde je op de proef bij het water van Meriba: sela

₉“Hoor, mijn volk, Ik moet je vermanen,

Israël, luister naar Mij.

₁₀Laat geen andere god bij je toe,

buig je niet voor een vreemde god,

₁₁Ik ben de HEER, je God,

die je wegleidde uit Egypte –

open wijd je mond, Ik zal hem vullen.”

₁₂Maar mijn volk luisterde niet,

Israël wilde niet van Mij weten.

₁₃Toen liet Ik hen begaan,

koppig volgden zij hun eigen inzicht.

₁₄Ach, wilde mijn volk maar horen,

wilde Israël mijn wegen maar volgen.

₁₅Spoedig zou Ik zijn vijanden vernederen,

zou mijn hand zich keren tegen zijn belagers.

₁₆Wie de HEER haten, zouden kruipen voor zijn volk,

dat zou voor altijd hun lot zijn.

₁₇Maar Israël zou Hij voeden met de edelste tarwe –

ja, jou zou Ik spijzigen met honing uit de rots.’