Dag 12 – Heerser over de machten van de natuur

Het is avond. Jezus is met zijn leerlingen in een boot onderweg naar de overkant van het meer. Hij heeft een vermoeiende dag achter de rug, en het duurt dan ook niet lang voordat Hij in slaap valt. Opeens steekt er een zware storm op. Terwijl de storm en het water tegen het bootje aan beuken en de leerlingen in doodsangst zijn, slaapt Jezus gewoon door. De leerlingen proberen Hem wakker te maken en roepen: ‘Meester, kan het U niet schelen dat we vergaan?’ In hun uitroep ligt het verwijt besloten dat Jezus zich niet druk om hen maakt. Ze bevinden zich in levensgevaar, maar Jezus lijkt het niet eens te merken. Als Jezus wakker is geworden, komt Hij zijn leerlingen te hulp. Hij spreekt de storm en het water toe: ‘Zwijg! Wees stil!’ En dan wordt het opeens weer rustig op het meer. Door deze wonderlijke gebeurtenis wordt het de leerlingen duidelijk dat Jezus gezag heeft over de krachten van de natuur. Zelfs over de zee en de storm, die voor de angstaanjagende machten van de chaos en de dood staan. Hoe is dit mogelijk?, vragen de leerlingen zich af. De enige die macht heeft over de schepping is toch God zelf?

Is er iets in je leven waarvan je zou willen dat Jezus er ‘Zwijg! Wees stil!’ tegen zou zeggen?