1.7 Portret van een paar als Isaak en Rebekka, ook bekend als ‘Joodse bruid’
Bijbeltekst(en)
Genesis 26
Isaak en Rebekka in Gerar
Prent
Onder meer vanwege de treurige blik van de afgebeelde vrouw en het grote leeftijdsverschil tussen de twee personen werd deze voorstelling aan het begin van de negentiende eeuw als Jefta en zijn dochter geïdentificeerd (Rechters 11:35-38). Adriaan van der Hoop, die het schilderij in 1854 naliet aan de stad Amsterdam, zag in het stel een Joodse vader die zijn dochter ter gelegenheid van haar huwelijk een ketting omhangt, vandaar de bekende titel ‘Joodse bruid’.
Dat de Bijbelse figuren Isaak en Rebekka moeten zijn, werd pas duidelijk na de vondst van de tekening in de jaren twintig van de vorige eeuw
Tegenwoordig wordt het schilderij beschouwd als een portrait historié. Twee in de zeventiende eeuw levende personen hebben zich hier door Rembrandt laten portretteren in de rollen van Isaak en Rebekka (Genesis 26:6-8). Wie de twee geportretteerden geweest zijn, kon tot nu toe niet vastgesteld worden. In de loop der jaren zijn verschillende suggesties gedaan, maar nog geen identificatie was voldoende overtuigend.
Rembrandt, Isaak en Rebekka bespied door Abimelech, ca. 1665, pentekening met bruine inkt en witte correcties, 14,5 x 18,5 cm, particuliere verzameling.
Bijbel
Isaak heeft een groot probleem. Vanwege een hongersnood in zijn land moest hij samen met zijn vrouw Rebekka noodgedwongen op reis van Kanaän naar Gerar, een stad op Filistijns grondgebied. Daarmee bevinden ze zich nu echter op vreemd terrein en in een omgeving die ze niet kennen. Als immigranten zijn ze erg kwetsbaar, omdat ze niet kunnen terugvallen op hun familie en vrienden voor bescherming en onderhoud. Hoewel God tegen Isaak gezegd heeft dat hij hem terzijde zal staan en hem zal zegenen, blijft Isaak op zijn hoede.
Dan dient zich een ander risico aan. Rebekka is een erg knappe vrouw en het zou dan ook zomaar kunnen gebeuren dat de Filistijnen Isaak doden, zodat ze met haar kunnen trouwen. Daarom zegt hij voor de zekerheid maar dat ze zijn zus is. Dat gaat een hele tijd goed, maar dit krijgt een wending als Abimelech, de koning van Gerar, vanuit zijn venster ‘tot zijn verbazing’ ziet hoe Isaak Rebekka aan het liefkozen is. Hij ontbiedt Isaak om uitleg van zaken te geven. Isaak legt zijn beweegredenen uit, maar de koning laat zien hoe verkeerd dit had kunnen aflopen. Hij vaardigt vervolgens een koninklijk decreet uit waarin hij verbiedt dat iemand Isaak of Rebekka ook maar met een vinger aanraakt. Hiermee creëert hij een veilige omgeving en voorkomt hij dat iemand Isaak doodt vanwege Rebekka.
Interessant is verder dat het hele verhaal vanuit het perspectief van de man wordt beschreven. Nergens lezen we hoe Rebekka erover denkt of wat zij van de hele situatie vindt. Rembrandt verbeeldt echter ook de emotie van Rebekka en geeft hier ruimte aan.