IX. Jezus valt voor de derde maal

Jezus, U valt voor de derde maal onder de last van het kruis. Uw lijdensweg is nog niet voorbij, maar U bent aan het einde van uw krachten. Toch staat U weer op en gaat door.

In het leven kennen mensen naast fysieke en psychische pijnen ook relationele pijn. We zijn allen verbonden met andere mensen door middel van draden van liefde. We kunnen geliefden verliezen door een ruzie, door de dood of door een ziekte zoals bijvoorbeeld dementie, waarbij iemands persoonlijkheid verandert. Een band wordt doorgeknipt, met de helse pijnen die daarbij horen. Gevoelens van pijn, schuld (had ik meer kunnen doen?), teleurstelling (we hadden nog mooie dromen), verdriet en gemis.

Het voelt als een open wond, waarbij het genezingsproces traag verloopt en er steeds een litteken achterblijft. Als we aan het gemis herinnerd worden, gaat het litteken trekken, met een pijnscheut als gevolg. Bij verlies is het goed dat we onze andere liefdesdraden voelen, ook al kan niemand die ene unieke persoon vervangen. Maar aandacht en zorg kunnen helpen.

In de depressie van de rouw kunnen we ons zicht op de zin van het leven kwijtraken. Voor wie of wat moet ik nog verder? Maar jijzelf bent er nog en je hebt de opdracht om opnieuw zin te zoeken, en opnieuw zin te krijgen in het leven. Een nieuwe richting, of juist oude dromen waarmaken.

God kan daarbij helpen. Zijn aandacht en zorg zijn onuitputtelijk. Ook zal Hij helpen richting te geven aan ons leven. Ons leven blijft waardevol in zijn nabijheid. ‘Gelukkig de treurenden want zij zullen getroost worden.’ Jezus hield van degenen die treuren, want zij hebben liefde in hun hart. Wie liefde in zijn hart heeft, zal op het eind van zijn leven bij God terechtkomen en daar verenigd worden met zijn geliefden.

God, bewaar al het goede, alle liefde. Laat daarvan niets verloren gaan.