II. Jezus neemt het kruis op zijn schouders

Het kruis wordt op Jezus’ schouders gelegd.

Kruisiging was de Romeinse straf voor verraders van de keizerlijke grootmacht. Macht, rijkdom en genot stonden centraal in het Romeinse rijk. De grenzen werden steeds verlegd en nieuw veroverde gebieden werden hardhandig onder de duim gehouden. Men zoog de bevolking uit met torenhoge belastingen en Rome werd steeds rijker.

Toch werken sommige leiders van het Joodse volk maar al te graag samen met de bezetters, om zo hun eigen positie te beschermen. Zij willen af van die onruststoker, die hen met hun eigen schijnheiligheid confronteert. En ook het gewone volk, dat Jezus eerst had toegejuicht, volgt blind wat hun wordt ingefluisterd en keert zich tegen Jezus.

Uitbuiting, hypocrisie, gedachteloosheid: Jezus neemt ze allemaal op zich. De zonden van allen droeg Hij, en draagt Hij nog steeds…

Want in onze tijd vind je vergelijkbaar kwaad. Ons economische systeem maakt machtigen en rijken nog rijker, en buit armen uit. Denk ook aan de pedofilieschandalen binnen de kerk en andere nobele gemeenschappen. Kijk naar de gewone mensen die denken en geloven wat de meerderheid roept. Men laat God vallen als achterhaald.

Jezus droeg ook deze zonden op zijn frêle schouders, en nog vele meer, om de straf van onze schouders af te halen.

Jezus, dankbaar en nederig buigen wij ons hoofd voor het offer dat Je voor ons bracht. De liefde van God is groot.