Leerling van Jezus in de school van gebed

Het is een ontroerend moment in de evangeliën. Jezus is diep verzonken in gebed, terwijl de leerlingen dicht in zijn buurt zijn. De manier waarop Jezus bidt, maakt grote indruk op hen. Het ontlokt hun een verlangen om te groeien in gebed – om van Jezus te leren bidden. Als Jezus zijn gebed heeft beëindigd, neemt een van Jezus’ leerlingen het woord en roept zijn hulp in: ‘Heer, leer ons bidden.’

Het opmerkelijke is dat dit de enige keer is dat de leerlingen Jezus vragen naar specifiek onderwijs. Nergens hoor je hen vragen: ‘Heer, leer ons demonen uitdrijven’ of: ‘Heer, leer ons duizenden mensen te eten geven.’ En ook niet: ‘Heer, leer ons hoe wij religieuze discussies met tegenstanders kunnen winnen.’ Nergens horen wij hen een dergelijke vraag stellen. De enige keer is in Lucas 11 en dan gaat het over leren bidden. Het is best een logische vraag. Jezus was hun rabbi. Leerlingen wilden niet alleen weten wat de rabbi wist, ze wilden ook worden zoals de rabbi was. Tegelijk is het een vreemde vraag. Als iemand wist wat bidden was, dan waren zij het wel. Het gebed was hun met de paplepel ingegoten. Ze waren ondergedompeld in een cultuur van gebed, stonden in de rijke joodse gebedstraditie en op de schouders van oudtestamentische bidders als Abraham, Mozes en Elia.

De vraag is daarom ook moedig. Het is kwetsbaar om te zeggen: ‘Ik ben opgegroeid met bidden, maar toch… ik wil het leren.’ Het is deze opmerkelijke, logische, vreemde en moedige vraag van de leerlingen die een deur openzet naar diepgaand onderwijs van Jezus over gebed. In navolging van hun rabbi zouden ze groeien in wat het betekent om op een vertrouwelijke manier met God te wandelen in gebed.

In hoeverre verlang jij ernaar om te groeien in gebed door te leren van Jezus?

Waarin zou je willen groeien?

Geschreven door Theo van den Heuvel