Duisternis - Psalm 88:1-19

₂HEER, God, mijn redder,

ik roep tot U, ik schreeuw het uit,

bij dag en bij nacht.

₃Laat mijn gebed U bereiken,

luister naar mijn klagen,

₄ik word door rampen bezocht,

mijn leven nadert het dodenrijk.

₅Ik hoor bij wie afgedaald zijn in het graf,

ik ben als een man aan het eind van zijn krachten,

₆als een naamloze dode ben ik,

als een gesneuvelde in een massagraf,

aan wie U niet langer denkt,

losgerukt uit uw hand.

₇U hebt mij onder in de kuil gelegd,

in het duister van de diepte,

₈uw toorn drukt zwaar op mij,

uw golven slaan over mij heen. sela

₉Bekenden hebt U van mij vervreemd,

afgrijzen roep ik bij hen op,

ik ben ingesloten en zie geen uitweg meer.

₁₀Mijn ogen zijn dof van ellende,

ik roep U aan, HEER, elke dag,

en strek mijn handen naar U uit.

₁₁Doet U wonderen bij doden,

staan schimmen op om U te loven? sela

₁₂Komt uw liefde in het graf ter sprake

of uw trouw in de afgrond?

₁₃Weet men in de duisternis van uw wonderen

of van uw weldaden in het land der vergetelheid?

₁₄Daarom roep ik U om hulp, HEER,

elke morgen nader ik U met mijn gebed.

₁₅Waarom, HEER, verstoot U mij

en verbergt U voor mij uw gelaat?

₁₆Ik ben verzwakt, van jongs af in doodsgevaar,

verbijsterd moet ik uw woede verduren.

₁₇De gloed van uw toorn overweldigt mij,

uw verschrikkingen maken mij sprakeloos,

₁₈als water omringen ze mij, dag aan dag,

van alle kanten sluiten ze mij in.

₁₉Mijn beste vrienden hebt U van mij vervreemd,

mijn enige metgezel is de duisternis.