Dag 276 / 1Kron. 9-11, Pred. 9

₁Zo is heel Israël ingeschreven in de registers die zijn opgenomen in het boek over de koningen van Israël.

De Judeeërs waren vanwege hun ontrouw als ballingen naar Babylonië gevoerd. ₂Nu keerden de rechtmatige eigenaars weer terug naar hun eigen grond in de verschillende steden: gewone Israëlieten, priesters, Levieten en tempelknechten.

₃In Jeruzalem vestigden zich families uit de stammen Juda, Benjamin, Efraïm en Manasse: ₄Utai, de zoon van Ammihud, die de zoon was van Omri, de zoon van Imri, de zoon van Bani, uit de familie van Juda’s zoon Peres. ₅Van de Silonieten: Asaja, de oudste, en zijn zonen. ₆Uit de familie van Zerach: Jeüel. In totaal zeshonderdnegentig Judeeërs. ₇Uit de stam Benjamin: Sallu, die de zoon was van Mesullam, de zoon van Hodawja, de zoon van Hassenua; ₈Jibneja, de zoon van Jerocham; Ela, die de zoon was van Uzzi, de zoon van Michri; en Mesullam, die de zoon was van Sefatja, de zoon van Reüel, de zoon van Jibnia. ₉De geslachtslijst van de Benjaminieten vermeldt negenhonderdzesenvijftig namen in totaal. Bovengenoemde personen waren allen familiehoofden.

₁₀Verder woonden er de priesters Jedaja, Jojarib, Jachin, ₁₁Azarja, die in de tempel van God de leiding had en de zoon was van Chilkia, de zoon van Mesullam, de zoon van Sadok, de zoon van Merajot, de zoon van Achitub, ₁₂Adaja, die de zoon was van Jerocham, de zoon van Paschur, de zoon van Malkia, en Masai, die de zoon was van Adiël, de zoon van Jachzera, de zoon van Mesullam, de zoon van Mesillemit, de zoon van Immer. ₁₃Zij waren de hoofden van de priesterfamilies, die in totaal zeventienhonderdzestig leden telden, allemaal aanzienlijke personen die betrokken waren bij de eredienst in de tempel van God.

₁₄Ook woonden er de volgende Levieten: Semaja, die de zoon was van Chassub, de zoon van Azrikam, de zoon van Chasabja; zij waren afkomstig uit de familie van Merari. ₁₅Verder Bakbakkar, Cheres, Galal, Mattanja, die de zoon was van Micha, de zoon van Zichri, de zoon van Asaf, ₁₆Obadja, die de zoon was van Semaja, de zoon van Galal, de zoon van Jedutun, en Berechja, die de zoon was van Asa, de zoon van Elkana uit een van de dorpen rond Netofa.

₁₇De poortwachters waren Sallum, Akkub, Talmon en Achiman. (Sallum, die familie was van de drie anderen, was de belangrijkste. ₁₈De oostelijke poort, de Koningspoort, wordt tot op de dag van vandaag bewaakt door zijn afstammelingen.) Zij behoorden tot de poortwachters uit het kamp van de Levieten. ₁₉Sallum, die een nakomeling was van Kore, de zoon van Ebjasaf, de zoon van Korach, was samen met zijn verwanten uit de familie van Korach belast met de bewaking van de ingang van de tent, zoals hun voorouders vroeger de toegang tot het kamp van de HEER hadden bewaakt. ₂₀Pinechas, de zoon van Eleazar, had over hen de leiding gehad en de HEER had hem terzijde gestaan. ₂₁Zecharja, de zoon van Meselemja, bewaakte de ingang van de ontmoetingstent. ₂₂In totaal waren tweehonderdtwaalf mannen, die in verschillende dorpen stonden ingeschreven, als poortwachters aangesteld. De instelling van hun ambt gaat terug op David en de ziener Samuel. ₂₃Zij en hun nakomelingen hielden bij toerbeurt de wacht bij de poorten van de tempel van de HEER, voorheen de tent. ₂₄Naar elk van de vier windstreken hielden poortwachters de wacht: aan de oostkant, aan de westkant, aan de noordkant en aan de zuidkant. ₂₅De wachtploegen die werden gevormd door hun verwanten, waren verplicht om op geregelde tijden uit hun woonplaatsen te komen om zeven dagen wacht te lopen. ₂₆Omdat de vier leiders van de poortwachters – alle vier Levieten – ambtshalve steeds ter plaatse waren, werden zij tevens belast met het toezicht op de voorraadkamers en de schatkamers van de tempel van God. ₂₇Wanneer ze wachtdienst hadden, bleven ze ook ’s nachts bij het heiligdom, en elke morgen ontsloten ze de poorten.

₂₈Andere Levieten waren verantwoordelijk voor de voorwerpen die nodig waren bij de eredienst en die voor en na gebruik werden geteld, ₂₉of voor de andere gewijde voorwerpen en benodigdheden, de tarwebloem, de wijn, de olijfolie, de wierook en het reukwerk. ₃₀Het samenstellen van de welriekende mengsels was echter voorbehouden aan de leden van bepaalde priesterfamilies. ₃₁De Leviet Mattitja, de oudste zoon van Sallum uit de familie van Korach, was ambtshalve belast met het toezicht op de bakkerij. ₃₂Weer andere Levieten, uit de familie van Kehat, moesten voor het toonbrood zorgen en het elke sabbat vervangen. ₃₃De zangers, Levitische familiehoofden, waren vrijgesteld van het werk in de voorraadkamers, omdat zij dag en nacht beschikbaar moesten zijn voor de eredienst.

₃₄Bovengenoemde Levieten staan in de geslachtslijsten als familiehoofden. Ze woonden met hun families in Jeruzalem.

₃₅In Gibeon woonde de stichter van Gibeon, Jeïël, met zijn vrouw, die Maächa heette, ₃₆en zijn zonen: Abdon, de oudste, en Sur, Kis, Baäl, Ner en Nadab, ₃₇Gedor, Achio, Zecharja en Miklot. ₃₈Miklot verwekte Simam. Zij volgden het voorbeeld van hun verwanten en vestigden zich bij hen in Jeruzalem.

₃₉Ner verwekte Kis, Kis verwekte Saul, Saul verwekte Jonatan, Malkisua, Abinadab en Esbaäl. ₄₀De zoon van Jonatan was Meribbaäl. Meribbaäl verwekte Micha. ₄₁Zonen van Micha: Piton, Melech en Tachrea. ₄₂Achaz verwekte Jara, Jara verwekte Alemet, Azmawet en Zimri. Zimri verwekte Mosa ₄₃en Mosa verwekte Bina. Bina was de vader van Refaja, de vader van Elasa, de vader van Asel. ₄₄Asel had zes zonen. Zij heetten Azrikam, Bocheru, Jismaël, Searja, Obadja en Chanan; allemaal zonen van Asel.

₁De Filistijnen leverden slag met de Israëlieten. Het leger van Israël sloeg op de vlucht en velen sneuvelden in het Gilboagebergte. ₂De Filistijnen drongen tot dicht bij Saul en zijn zonen door en doodden zijn drie zonen Jonatan, Abinadab en Malkisua. ₃Toen richtte de strijd zich in alle hevigheid tegen Saul zelf. De Filistijnse boogschutters hadden hem al onder schot, en Saul werd zo bang ₄dat hij zijn wapendrager beval: ‘Trek je zwaard en steek me dood, want ik wil niet dat die onbesnedenen zich op me gaan uitleven.’ Maar de wapendrager schrok ervoor terug en weigerde. Toen nam Saul zelf zijn zwaard en stortte zich erin. ₅Toen de wapendrager zag dat Saul dood was, stortte ook hij zich in het zwaard en vond de dood. ₆Zo sneuvelden Saul en zijn drie zonen op een en dezelfde dag en kwam er in één keer een eind aan het koningshuis van Saul. ₇Toen het tot de Israëlieten in de vallei doordrong dat het leger was gevlucht en dat Saul en zijn zonen gesneuveld waren, verlieten zij hun steden en vluchtten weg. De Filistijnen trokken hun steden binnen en namen ze in bezit.

₈De volgende dag kwamen de Filistijnen op het slagveld terug om de gesneuvelden te plunderen. Daar, op de Gilboa, vonden ze de lijken van Saul en zijn zonen. ₉Ze ontdeden Saul van zijn kleding, namen zijn hoofd en wapens mee en lieten boden heel het land rondgaan om het nieuws van de overwinning aan hun goden en aan het hele volk bekend te maken. ₁₀Sauls wapenrusting kreeg een plaats in een van hun tempels en zijn hoofd werd aan de tempel van Dagon genageld. ₁₁Toen men in Jabes in Gilead hoorde wat de Filistijnen met Saul hadden gedaan, ₁₂gingen de weerbare mannen de lichamen van Saul en zijn zonen ophalen. Ze begroeven hun gebeente aan de voet van de terebint in Jabes, en daarna vastten ze zeven dagen.

₁₃Saul vond de dood omdat hij de HEER ontrouw was geweest door niet uit te voeren wat de HEER hem had opgedragen. Ook had hij de geest van een dode geraadpleegd ₁₄in plaats van de HEER om raad te vragen. Daarom had de HEER hem gedood en het koningschap laten overgaan op David, de zoon van Isaï.

₁De Israëlieten kwamen bij David in Hebron en zeiden tegen hem: ‘Hier zijn we, uw eigen vlees en bloed. ₂Ook vroeger al, toen Saul nog koning was, was u degene die de troepen van Israël aanvoerde. De HEER, uw God, heeft u beloofd: “Jij zult mijn volk Israël weiden; jij zult vorst over mijn volk Israël zijn.”’ ₃De oudsten van Israël kwamen bij de koning in Hebron. Daar sloot David ten overstaan van de HEER een verdrag met hen, en zij zalfden hem tot koning van Israël, zoals de HEER bij monde van Samuel had voorzegd.

₄David en het leger van Israël trokken op naar Jeruzalem, het toenmalige Jebus, waar de Jebusieten woonden. ₅De Jebusieten zeiden tegen David: ‘U komt er niet in!’ Toch veroverde David de bergvesting van Sion, de huidige Davidsburcht. ₆Hij had aangekondigd: ‘Wie de Jebusieten de eerste slag toebrengt, benoem ik tot opperbevelhebber.’ Joab, de zoon van Seruja, opende de aanval en werd tot opperbevelhebber benoemd. ₇David ging in de bergvesting wonen, die daarom de Davidsburcht wordt genoemd. ₈David breidde de stad rondom uit, vanaf het Millobolwerk naar buiten, en Joab herstelde de oude stad. ₉In de loop der tijd werd David steeds machtiger, want de HEER van de hemelse machten stond hem terzijde.

₁₀Hieronder volgen de belangrijkste helden van David. Zij steunden hem gedurende zijn hele koningschap; met de Israëlieten maakten zij zich sterk voor zijn aanspraken op de troon en riepen hem tot koning over Israël uit, zoals de HEER gezegd had.

₁₁Dit is de lijst van Davids helden:

Jasobam uit Chachmon was de belangrijkste van het beroemde drietal. Hij doorboorde met zijn speer driehonderd mannen in één gevecht. ₁₂De tweede van de drie helden was Elazar, de zoon van Dodo uit Achoach. ₁₃Hij was met David in Pas-Dammim toen de Filistijnen hun troepen daar voor de strijd hadden samengetrokken bij een akker met gerst. Het leger van Israël was op de vlucht geslagen, ₁₄maar zij stelden zich op de akker op en wisten die te behouden; ze versloegen de Filistijnen, en de HEER schonk Israël een grote overwinning.

₁₅Drie van de dertig hoofdmannen kwamen eens bij David, in de grot in de rotsen bij Adullam. In de vallei van Refaïm waren toen Filistijnse troepen gelegerd. ₁₆David hield zich in die tijd verschanst in de bergen, terwijl in Betlehem een Filistijnse wachtpost was uitgezet. ₁₇Op een keer, toen hij smachtte van dorst, verzuchtte David: ‘Wie geeft me wat te drinken uit de waterput in de poort van Betlehem?’ ₁₈De drie baanden zich een weg door het Filistijnse kamp en haalden water uit de put in de poort van Betlehem. Maar toen ze ermee bij David kwamen, wilde hij er niet van drinken. Hij goot het uit voor de HEER ₁₉en zei: ‘God verhoede dat ik hiervan drink. Dat zou zijn alsof ik het bloed van deze mannen dronk. Zij hebben immers hun leven gewaagd om het te halen.’ Hij weigerde dus te drinken. Zulke heldendaden verrichtte dit drietal.

₂₀Absai, een broer van Joab, was de belangrijkste van deze drie. Hij doorboorde met zijn speer driehonderd mannen. Zo maakte hij naam bij het beroemde drietal. ₂₁Hij was de aanvoerder van de twee anderen en stond meer dan zij in aanzien, maar met het beroemde drietal kon hij zich niet meten. ₂₂Ook Benaja, de zoon van Jojada uit Kabseël, was een dapper en krijgshaftig man. Hij versloeg de twee zonen van Ariël uit Moab. Een andere keer, toen het sneeuwde, liet hij zich in een put zakken en doodde daar een leeuw. ₂₃Ook versloeg hij eens een Egyptenaar, een reus van wel vijf el lang. De Egyptenaar was gewapend met een speer zo dik als de boom van een weefgetouw, maar Benaja ging op hem af met een stok, sloeg hem de speer uit handen en doodde hem ermee. ₂₄Zulke heldendaden verrichtte Benaja, de zoon van Jojada, en zo maakte hij naam bij het beroemde drietal. ₂₅Hij was een van de aanzienlijksten van de dertig helden, maar met het beroemde drietal kon hij zich niet meten. David benoemde hem tot commandant van zijn lijfwacht.

₂₆Tot de helden van het leger behoorden verder: Asaël, een broer van Joab; Elchanan, de zoon van Dodo, uit Betlehem; ₂₇Sammot uit Haror; Cheles uit Pelon; ₂₈Ira, de zoon van Ikkes, uit Tekoa; Abiëzer uit Anatot; ₂₉Sibbechai uit Chusa; Ilai uit Achoach; ₃₀Maharai en Cheled, de zoon van Baäna, beiden uit Netofa; ₃₁Itai, de zoon van Ribai, uit Gibea in Benjamin; Benaja uit Piraton; ₃₂Churai uit Nachale-Gaäs; Abiël uit de Jordaanvallei; ₃₃Azmawet uit Bacharum; Eljachba uit Saälbon; _34-35Hasem uit Gizon; Jonatan, de zoon van Sage, en Achiam, de zoon van Sachar, beiden uit Harar; Elifal, de zoon van Ur; ₃₆Chefer uit Mechera; Achia uit Pelon; ₃₇Chesro uit Karmel; Naärai, de zoon van Ezbai; ₃₈Joël, de broer van Natan; Mibchar, de zoon van Hagri; ₃₉de Ammoniet Selek; Nachrai uit Beërot, de wapendrager van Joab, de zoon van Seruja; ₄₀Ira en Gareb uit Jeter; ₄₁de Hethiet Uria; Zabad, de zoon van Achlai; ₄₂Adina, de zoon van Siza uit de stam Ruben, hij was het hoofd van zijn stam en bracht dertig man mee; ₄₃Chanan, de zoon van Maächa; Josafat uit Meten; ₄₄Uzzia uit Astarot; Sama en Jeïël, de zonen van Chotam uit Aroër; ₄₅Jediaël, de zoon van Simri, en zijn broer Jocha, uit Tis; ₄₆Eliël uit Machanaïm; Jeribai en Josawja, de zonen van Elnaäm; de Moabiet Jitma; ₄₇Eliël; Obed; en Jaäsiël uit Soba.

₁Ik vestigde mijn aandacht op het volgende en heb het onderzocht: Wat de wijzen en rechtvaardigen tot stand brengen, is in de hand van God. Ook hun liefde, ook hun haat. Geen mens kan in de toekomst zien. ₂Hij weet alleen dat ieder mens hetzelfde lot wacht. Ben je een rechtvaardige of zondaar, goed en rein of onrein, offer je wel of offer je niet, ben je goed of zondig, durf je makkelijk een eed te zweren of ben je bang een eed te zweren – ₃alle mensen treft hetzelfde lot. Dat is zo triest bij alles wat de mensen doen onder de zon; en hoe triest ook dat hun hart hun leven lang vol kwaad en dwaasheid is, en dat hun leven eindigt bij de doden. ₄Voor wie nog leven mag, is er nog hoop; beter een levende hond dan een dode leeuw. ₅Wie nog in leven zijn, weten tenminste dat ze moeten sterven, maar de doden weten niets. Er is niets meer dat hun loont, want ze zijn vergeten. ₆Hun liefde en hun haat, alle hartstocht die ze ooit hebben gehad, ging allang verloren. Ze nemen nooit meer deel aan alles wat gebeurt onder de zon.

₇Dus eet je brood met vreugde, drink met een vrolijk hart je wijn. God ziet alles wat je doet allang met welbehagen aan. ₈Draag altijd vrolijke kleren, kies een feestelijke geur. ₉Geniet van het leven met de vrouw die je bemint. Geniet op alle dagen van je leven, die God je heeft gegeven. Het bestaan is leeg en vluchtig en je zwoegt en zwoegt onder de zon, dus geniet op elke dag. Het is het loon dat God je heeft gegeven. ₁₀Doe wat je hand te doen vindt. Doe het met volle inzet, want er zijn geen daden en gedachten, geen kennis en geen wijsheid in het dodenrijk. Daar ben je altijd naar op weg. ₁₁Ik heb onder de zon opnieuw gezien dat niet altijd een snelle hardloper de wedloop wint, een sterke held de oorlog, dat niet altijd degene die wijs is zijn brood heeft, en hij die inzicht heeft de rijkdom, hij die bekwaam is het respect. Zij allen zijn afhankelijk van tijd en toeval. ₁₂Nooit weet de mens wanneer zijn tijd gekomen is: zoals de vissen verraderlijk worden gevangen door de fuik en de vogels door de val, zo wordt de mens verrast door de verraderlijke tijd, wanneer die als een klapnet op hem valt.

₁₃Ik heb onder de zon iets gezien dat voor wijsheid doorging. Het was verbijsterend. ₁₄Er was een kleine stad met weinig inwoners. Een machtig koning trok tegen het stadje op, omsingelde het en bouwde grote belegeringswerken. ₁₅Er woonde daar een man van lage afkomst, die wijs was en met zijn wijsheid de stad had kunnen redden. Maar niemand schonk aandacht aan die onbeduidende persoon. ₁₆Ik zei daarom tegen mezelf: Wijsheid is beter dan macht, maar de wijsheid van een mens van lage afkomst wordt geminacht en zijn woorden vinden geen gehoor. ₁₇Het is beter dat je luistert naar de kalme woorden van wijzen dan naar het geschreeuw van een heerser onder dwazen. ₁₈Wijsheid is beter dan het wapengekletter van zo’n dwaas; hij alleen richt al veel goeds te gronde.