Mijn geliefde Zoon

Jezus werd gedoopt in de rivier de Jordaan. Zoals bij zoveel rivieren is de loop van het water door de eeuwen heen veranderd. Aan de Jordaanse kant van de rivier, midden in de wildernis waar Johannes ooit leefde en later de kluizenaars zich terugtrokken, vinden we een bron waarvan het water de Jordaan in stroomt. Daar, een beetje landinwaarts ten opzichte van de huidige Jordaan, is de plek die in elk geval al sinds de vierde eeuw na Christus wordt aangewezen als dé plaats waar Johannes doopte.
Je hoort in het verhaal dat de doop van Johannes verbonden is met vergeving van zonden. De mensen stromen toe, belijden hun zonden en worden door Johannes gedoopt. Maar Johannes verkondigt ook: Er komt iemand die groter is dan ik, die doopt met de heilige Geest.

Het is natuurlijk Jezus over wie Johannes het heeft. En ik vind het echt bijzonder dat Jezus zich óók laat dopen door Johannes. Hij wordt ondergedompeld hier in de Jordaan, en als Hij omhoogkomt uit het water, daalt de Geest op Hem neer, en spreekt God uit de hemel: Jij bent mijn Zoon. Mensen in Jordanië zeggen: het is de laagste plek op aarde – honderden meters onder zeeniveau – waar de hemel het dichtste bij de aarde kwam.

In het Marcus-evangelie is het doopverhaal ook het kerstverhaal. Het is de kennismaking met Jezus, Gods Zoon, die ons wil dopen met de heilige Geest. Het was al een plek van verandering voordat Jezus er kwam – toen Johannes doopte en vergeving van zonden verkondigde. Maar sinds Jezus hier gedoopt is, is niets meer hetzelfde. Want de heilige Geest, uit wie Jezus volgens andere evangeliën geboren is, en die tijdens de doop zichtbaar op Hem neerdaalt, is er voor ons allemaal!

Kerst zonder stal, voerbak en engelenkoor, maar wel met Gods stem uit de hemel en de doop met de heilige Geest: wat neem jij hiervan mee voor de manier waarop je dit jaar Kerst beleeft?