Psalmen 31

₂Bij U, HEER, schuil ik,

maak mij nooit te schande.

Bevrijd mij en doe mij recht,

₃hoor mij,

haast u mij te helpen,

wees voor mij een rots, een toevlucht,

een vesting die mij redding biedt.

₄U bent mijn rots, mijn vesting,

U zult mijn gids zijn, mij leiden, tot eer van uw naam,

₅mij losmaken uit het net dat voor mij is gespannen,

U bent mijn toevlucht.

₆In uw hand leg ik mijn geest,

HEER, trouwe God, verlos mij.

₇Wie armzalige goden vereren – ik haat ze,

ík vertrouw op de HEER.

₈Ik zal mij verblijden, juichen over uw trouw,

want U ziet mijn ellende,

U kent de nood van mijn ziel,

₉U laat niet toe dat de vijand mij insluit,

U geeft mijn voeten de ruimte.

₁₀Heb erbarmen, HEER,

want ik verkeer in nood,

mijn ogen zijn gezwollen van verdriet,

mijn ziel en mijn lichaam verkwijnen,

₁₁mijn leven verloopt in ellende,

zuchtend slijt ik mijn dagen,

door eigen schuld slinken mijn krachten,

tot op mijn botten teer ik weg.

₁₂Bij allen die mij belagen

wek ik de lachlust,

bij mijn buren nog het meest.

Wie mij kennen zijn verbijsterd,

wie mij zien aankomen op straat

vluchten haastig voor mij weg.

₁₃Vergeten ben ik als een dode, weg uit het hart,

afgedankt als gebroken aardewerk.

₁₄Ik hoor de mensen over mij fluisteren,

van alle kanten dreigt gevaar.

Ze steken de hoofden bijeen

en smeden plannen om mij te doden.

₁₅Maar ik vertrouw op U, HEER,

ik zeg: U bent mijn God,

₁₆mijn lot en mijn leven zijn in uw hand,

bevrijd mij van mijn vijanden en vervolgers.

₁₇Laat het licht van uw gelaat over mij schijnen,

toon uw trouw en red uw dienaar.

₁₈HEER, U roep ik aan, maak mij niet te schande,

laat de goddelozen te schande staan

en verstommen in het dodenrijk.

₁₉Zwijgen moeten de leugenaars,

die hoogmoedig en vol verachting

rechtvaardige mensen beschuldigen.

₂₀Hoe groot is het geluk

dat U hebt weggelegd voor wie U vrezen,

dat U bereid hebt voor wie schuilen bij U,

heel de wereld zal het zien.

₂₁U verbergt hen in de beschutting van uw gelaat

voor de lagen en listen van mensen,

uw tent biedt hun een schuilplaats

voor de laster van kwade tongen.

₂₂Geprezen zij de HEER om zijn trouw,

Hij heeft een wonder voor mij verricht,

Hij ontzette mij als een belegerde stad.

₂₃In mijn angst had ik gezegd:

‘Ik ben verbannen uit uw ogen,’

maar U hebt mijn smeekbede gehoord

toen ik U om hulp riep.

₂₄Getrouwen van de HEER, heb Hem lief.

De HEER behoedt de standvastigen,

voorgoed rekent Hij af met de hoogmoedigen.

₂₅U die uw hoop vestigt op de HEER:

wees allen sterk en houd moed.