Het koningschap van de HEER
1Eens zal de dag komen
dat de berg met de tempel van de HEER
rotsvast zal staan,
verheven boven de heuvels,
hoger dan alle bergen.
Volken zullen daar samenstromen,
2machtige naties zullen zeggen:
‘Laten we optrekken naar de berg van de HEER,
naar de tempel van Jakobs God.
Hij zal ons onderrichten, ons de weg wijzen,
en wij zullen zijn paden bewandelen.’
Vanaf de Sion klinkt zijn onderricht,
vanuit Jeruzalem spreekt de HEER.
3Hij zal rechtspreken tussen machtige volken,
over grote en verre naties een oordeel vellen.
Dan zullen zij hun zwaarden omsmeden tot ploegijzers
en hun speren tot snoeimessen.
Geen volk zal nog het zwaard trekken tegen een ander volk,
geen mens zal meer weten wat oorlog is.
4Ieder zal zitten onder zijn wijnrank
en onder zijn vijgenboom,
door niemand opgeschrikt,
want de HEER van de hemelse machten heeft gesproken.
5Laat andere volken hun eigen goden volgen –
wij vertrouwen op de naam van de HEER, onze God,
voor eeuwig en altijd.
6Als die tijd gekomen is – spreekt de HEER –
zal ik de kreupelen verzamelen,
de verstrooiden bijeenbrengen,
verenigen wie ik onheil heb gebracht.
7De kreupelen zal ik sparen,
van de verdrevenen maak ik een groot volk,
en op de Sion zal de HEER hun koning zijn,
van nu tot in eeuwigheid.
8En jij, wachttoren over de kudde, vesting van Sion,
jij zult je vroegere heerschappij herkrijgen,
aan jou, Jeruzalem, behoort het koningschap toe.
9Waarom schreeuw je nu?
Heb je dan geen koning meer,
of is je raadgever verdwenen,
dat je ineenkrimpt van pijn, als in barensnood?
10Krimp ineen en schreeuw het uit, vrouwe Sion,
krimp ineen als een vrouw die baren moet.
Je zult de stad moeten verlaten
en gaan leven op het veld.
Je zult naar Babel gaan,
en daar zul je worden bevrijd,
uit de handen van je vijanden
worden vrijgekocht door de HEER.
11Nu lopen vele volken tegen je te hoop,
ze zeggen: ‘Laat Sion maar worden ontwijd,
wij zullen ervan genieten!’
12Maar ze weten niet wat de HEER met ze voorheeft,
ze hebben geen inzicht in zijn besluit:
dat hij ze verzameld heeft als graan op de dorsvloer.
13Vrouwe Sion, dors hen.
Ik geef je een horen van ijzer
en hoeven van brons,
je zult die volken vertrappen.
Wat ze hebben buitgemaakt zal voor de HEER zijn,
aan de Heer van de hele aarde komt hun vermogen toe.
14Kerf nu, krijgszuchtige vrouw, je lichaam open;
onze muren worden belegerd,
en hij die Israël leiden moet
wordt met een staf in het gezicht geslagen.
