Lucas 1

₁Nadat reeds velen zich tot taak hebben gesteld om een verslag te schrijven over de gebeurtenissen die zich in ons midden hebben voltrokken, ₂en die ons zijn overgeleverd door degenen die vanaf het begin ooggetuigen zijn geweest en dienaren van het Woord zijn geworden, ₃leek het ook mij goed om alles van de aanvang af nauwkeurig na te gaan en deze gebeurtenissen in ordelijke vorm voor u, hooggeachte Theofilus, op schrift te stellen, ₄om u te overtuigen van de betrouwbaarheid van de zaken waarin u onderricht bent.

₅Toen Herodes koning van Judea was, leefde er een priester die Zacharias heette en tot de priesterafdeling Abia behoorde. Zijn vrouw, Elisabet, stamde af van Aäron. ₆Beiden waren vrome en gelovige mensen, die zich strikt aan alle geboden en wetten van de Heer hielden. ₇Ze hadden geen kinderen, want Elisabet was onvruchtbaar, en beiden waren al op leeftijd.

₈Toen de afdeling van Zacharias eens aan de beurt was om de priesterdienst te vervullen, ₉werd er volgens het gebruik van de priesters geloot en werd Zacharias door het lot aangewezen om het reukoffer op te dragen in het heiligdom van de Heer. ₁₀De samengestroomde menigte bleef buiten staan bidden terwijl het offer werd gebracht. ₁₁Opeens verscheen hem een engel van de Heer, die aan de rechterkant van het reukofferaltaar stond. ₁₂Zacharias schrok hevig bij het zien van de engel en hij werd door angst overvallen. ₁₃Maar de engel zei tegen hem: ‘Wees niet bang, Zacharias, je gebed is verhoord: je vrouw Elisabet zal je een zoon baren, en je moet hem Johannes noemen. ₁₄Vreugde en blijdschap zullen je ten deel vallen, en velen zullen zich over zijn geboorte verheugen. ₁₅Hij zal groot zijn in de ogen van de Heer, en wijn en andere gegiste drank zal hij niet drinken. Hij zal vervuld worden van de heilige Geest terwijl hij nog in de schoot van zijn moeder is, ₁₆en hij zal velen uit het volk van Israël tot de Heer, hun God, brengen. ₁₇Als bode zal hij voor God uit gaan met de geest en de kracht van Elia om ouders met hun kinderen te verzoenen en om zondaars tot rechtvaardigheid te brengen, en zo zal hij het volk gereedmaken voor de Heer.’

₁₈Zacharias vroeg aan de engel: ‘Hoe kan ik weten of dat waar is? Ik ben immers een oude man en ook mijn vrouw is al op leeftijd.’ ₁₉De engel antwoordde: ‘Ik ben Gabriël, die altijd in Gods nabijheid is, en ik ben uitgezonden om je dit goede nieuws te brengen. ₂₀Maar omdat je geen geloof hebt gehecht aan mijn woorden, die op de voorbestemde tijd in vervulling zullen gaan, zul je stom zijn en niet kunnen spreken tot de dag waarop dit alles gaat gebeuren.’

₂₁De menigte stond buiten op Zacharias te wachten, en de mensen vroegen zich af waarom hij zo lang in het heiligdom bleef. ₂₂Maar toen hij naar buiten kwam, kon hij niets tegen hen zeggen. Ze begrepen dat hij in het heiligdom een visioen had gezien; hij maakte gebaren tegen hen, maar spreken kon hij niet. ₂₃Toen zijn tempeldienst voorbij was, ging hij terug naar huis.

₂₄Korte tijd later werd zijn vrouw Elisabet zwanger. Ze leefde vijf maanden lang in afzondering en zei bij zichzelf: ₂₅De Heer heeft zich mijn lot aangetrokken. Hij heeft dit voor mij gedaan opdat de mensen me niet langer verachten.

₂₆In de zesde maand zond God de engel Gabriël naar de stad Nazaret in Galilea, ₂₇naar een meisje dat was uitgehuwelijkt aan een man die Jozef heette, een afstammeling van David. Het meisje heette Maria. ₂₈Gabriël ging haar huis binnen en zei: ‘Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je.’ ₂₉Ze schrok hevig bij het horen van zijn woorden en vroeg zich af wat die begroeting te betekenen had. ₃₀Maar de engel zei tegen haar: ‘Wees niet bang, Maria, God heeft je zijn gunst geschonken. ₃₁Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet hem Jezus noemen. ₃₂Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, en God, de Heer, zal hem de troon van zijn vader David geven. ₃₃Tot in eeuwigheid zal hij koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn koningschap zal geen einde komen.’

₃₄Maria vroeg aan de engel: ‘Hoe zal dat gebeuren? Ik heb immers nog nooit gemeenschap met een man gehad.’ ₃₅De engel antwoordde: ‘De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het kind dat geboren wordt, heilig worden genoemd en Zoon van God. ₃₆Luister, ook je familielid Elisabet is zwanger van een zoon, ondanks haar hoge leeftijd. Ze is nu, ook al hield men haar voor onvruchtbaar, in de zesde maand van haar zwangerschap, ₃₇want voor God is niets onmogelijk.’ ₃₈Maria zei: ‘De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.’ Daarna liet de engel haar weer alleen.

₃₉Kort daarop reisde Maria in grote haast naar het bergland, naar een stad in Juda, ₄₀waar ze het huis van Zacharias binnenging en Elisabet begroette. ₄₁Toen Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; ze werd vervuld van de heilige Geest ₄₂en riep luid: ‘De meest gezegende ben je van alle vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot! ₄₃Wie ben ik dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? ₄₄Toen ik je groet hoorde, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot. ₄₅Gelukkig is zij die geloofd heeft dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.’

₄₆Maria zei:

₅₇Toen de dag van haar bevalling was aangebroken, bracht Elisabet een zoon ter wereld. ₅₈Haar buren en verwanten hoorden hoe barmhartig de Heer voor haar was geweest, en ze verheugden zich samen met haar. ₅₉Op de achtste dag kwamen ze het kind besnijden, en ze wilden het Zacharias noemen, naar zijn vader. ₆₀Maar zijn moeder zei: ‘Nee, Johannes zal hij heten!’ ₆₁Ze zeiden tegen haar: ‘Er is niemand in je familie die zo heet.’ ₆₂Ze beduidden zijn vader te laten weten hoe hij het kind wilde noemen. ₆₃Hij vroeg om een schrijftablet en schreef erop: ‘Johannes is zijn naam.’ Iedereen was verbaasd. ₆₄En meteen werd de verlamming van zijn mond en zijn tong ongedaan gemaakt, en hij begon te spreken en loofde God. ₆₅Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel het bergland van Judea werden deze gebeurtenissen besproken. ₆₆Ieder die het hoorde bleef erover nadenken, en vroeg zich af: Hoe zal het verdergaan met dit kind? Want de machtige hand van de Heer beschermde hem.

₆₇Zijn vader Zacharias werd vervuld van de heilige Geest en sprak deze profetie: